Naar the Blue Mountains
Door: Emile
29 Maart 2006 | Australië, Blue Mountains
29 maart
Om uit Sydney te komen kost me helaas weer veel stress. Hoewel ik heel langzaam begin te wennen aan de verschrikkelijke versnellingsbak en koppeling van dit brik (nee hoor, 't is een prachtige camper) kost het af en toe nog wat stunt en vliegwerk. Af en toe staan we gezellig eens stil of stuiteren we over 't asfalt...
De stad is zo groot en uitgestrekt en het is er zo druk op de doorgaande wegen, dat het ons uren kost om eruit te komen.
Uiteindelijk zijn we na 65 hele kilometers en ruim twee uren (!) rijden ontsnapt aan de stad. Het blijft echter tot aan de Blue Mountains build up. We rijden hier op grotere en drukkere wegen dan we van NZ gewend zijn en dat valt ons echt een beetje tegen. We missen ook buitenaf het 'charmante' en het 'kleine' van NZ. In NZ zijn de scenery's eigenlijk altijd tastbaar dichtbij en is er altijd afwisseling. Hier is dat gewoon anders, vooral veel van hetzelfde, groots en wijds.
Je moet hier echt van de wegen af de National Parks in. NZ heeft een uiterst beperkt wegennet maar iedere weg biedt je continue uitzichten op het veranderende en afwisselende landschap. Overal zijn goede stopmogelijkheden. We merken dat we dat hier nog een beetje missen, maar misschien als we de wat kleinere scenic routes nemen komt dat nog wel. Hoewel het mooi is, het fantastische en overweldigende gevoel van NZ hebben we nog niet terug maar hopen we hier nog wel te vinden.
Vandaag een mooie wandeling gemaakt langs een enorme kilometers brede en honderden meters diepe canyon in the Bleu Mountains bij Wentworth-falls.
De Blue Mountains heten zo, omdat er hier met name eucaliptusbomen groeien. Deze hebben blad wat van zichzelf wat
groenig-grijsblauw van kleur is. Daarnaast is de lucht hier beneveld met de etherische olien die uit de bladeren verdampen door de warmte, waardoor het lijkt alsof er hier een blauwe waas over het landschap hangt.
'S avonds vinden we weer een playground om te koken en te eten. We besluiten er ook te overnachten.
Om uit Sydney te komen kost me helaas weer veel stress. Hoewel ik heel langzaam begin te wennen aan de verschrikkelijke versnellingsbak en koppeling van dit brik (nee hoor, 't is een prachtige camper) kost het af en toe nog wat stunt en vliegwerk. Af en toe staan we gezellig eens stil of stuiteren we over 't asfalt...
De stad is zo groot en uitgestrekt en het is er zo druk op de doorgaande wegen, dat het ons uren kost om eruit te komen.
Uiteindelijk zijn we na 65 hele kilometers en ruim twee uren (!) rijden ontsnapt aan de stad. Het blijft echter tot aan de Blue Mountains build up. We rijden hier op grotere en drukkere wegen dan we van NZ gewend zijn en dat valt ons echt een beetje tegen. We missen ook buitenaf het 'charmante' en het 'kleine' van NZ. In NZ zijn de scenery's eigenlijk altijd tastbaar dichtbij en is er altijd afwisseling. Hier is dat gewoon anders, vooral veel van hetzelfde, groots en wijds.
Je moet hier echt van de wegen af de National Parks in. NZ heeft een uiterst beperkt wegennet maar iedere weg biedt je continue uitzichten op het veranderende en afwisselende landschap. Overal zijn goede stopmogelijkheden. We merken dat we dat hier nog een beetje missen, maar misschien als we de wat kleinere scenic routes nemen komt dat nog wel. Hoewel het mooi is, het fantastische en overweldigende gevoel van NZ hebben we nog niet terug maar hopen we hier nog wel te vinden.
Vandaag een mooie wandeling gemaakt langs een enorme kilometers brede en honderden meters diepe canyon in the Bleu Mountains bij Wentworth-falls.
De Blue Mountains heten zo, omdat er hier met name eucaliptusbomen groeien. Deze hebben blad wat van zichzelf wat
groenig-grijsblauw van kleur is. Daarnaast is de lucht hier beneveld met de etherische olien die uit de bladeren verdampen door de warmte, waardoor het lijkt alsof er hier een blauwe waas over het landschap hangt.
'S avonds vinden we weer een playground om te koken en te eten. We besluiten er ook te overnachten.
-
16 April 2006 - 07:31
Seppo & Eugène:
Vrolijk pasen,
Als allereerst deze morgen (zondag 16 april komt bij ons dit berichtje binnen) even kijken of we nog de 1ste Paasdag met verre familie kunnen delen...gelukkig jàààààà!!! Toch weer even fijn dat contact want ik merk dat ik jullie soms wel heel erg mis, gek hè! Gewoon weer eventjes wat verhalen en terug lullen en ook ik geniet weer volop. Veel liefs voor allemaal Seppo & Eugène -
16 April 2006 - 22:54
Theo En Ans:
Het stads leven is voor jullie niets, maar gelukkig dat er mooie National Parks zijn en rustigere plekjes zonder dat gestress want dat moet je toch maar mooi vermijden, want hier wordt genoeg gestrest, dus geniet van al die rust zodat je er hier straks weer goed tegen kan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
