Langnek, waterval en 'kzie 'kzie wat jij niet ziet
Door: Sylvia
24 Februari 2006 | Thailand, Chiang Mai
Hello again,
Na een dagje relaxen aan het zwembad, met 's avonds een bezoekje aan de nightbazar, zijn we een middag naar de Chiang Mai Zoo geweest... tjonge... nou, we hebben wat afgelopen! De zoo hier is eigenlijk bedoeld voor auto's en scooters! Het is zo groot! Je ziet dan ook bijna niemand lopen, behalve dan vanuit de auto naar een 'kooi' en weer terug. Nou, wij hebben zo'n 10 km te voet afgelegd, denk ik. 5 km zonder de kinderen op de arm of op de nek, 5 km met. Wij hebben onze beweging van deze maand dus wel weer gehad. De dierentuin zelf was qua natuur wel erg mooi (met name de vogelkooi, heel jungle-achtig), maar verder qua dieren niet zo. Wel een beetje zielig ook af en toe vonden we. Toen we uit de dierentuin wilden, waren we de weg kwijt en er stonden werkelijk geen wegwijzers! En als er een plattegrond was, stond er niet bij waar je was. Nou, op een gegeven moment waren we kennelijk een doodlopende weg ingelopen met allerlei hangbruggetjes enzo, wel heel leuk, maar nou ook weer niet zo leuk om dat hele stuk van ongeveer een half uur weer terug te moeten lopen. Toen dus maar heel spannend over een hek geklommen en over slangen heengesprongen naar een 'doorgaande weg'. Die slangen hebben we trouwens niet echt gezien, maar die zaten daar vast! Op zich wel grappig natuurlijk, maar met kinderen erbij was het toch niet zo heel erg komisch, helemaal omdat we niet wisten waar we waren, terwijl het ondertussen schemerig werd. De jongens waren alleen maar bang dat we niet op tijd de dierentuin uit zouden zijn en dat we daar dan zouden moeten slapen. Maar gelukkig kwam er ineens een scooter met bewakers van de zoo eraan, die ons lachend vertelden (handen-voeten-werk) dat we inderdaad op de goede weg richting exit waren... nog maar 2 km lopen... hahaha... blijven lachen... grrr.
Tijdens zo'n wandeling langs jungle-achtige bermen kun je hele leuke gesprekken met je oudste zoon hebben over Tarzan, erg leuk!
Maar toen ineens, na een achtertuin van een tempel waar allemaal oranje monnikgewaden te drogen hingen (dat was wel weer leuk), kwamen we ineens bij de uitgang van de zoo. Na nog een km kwam er een wat grotere weg en toevallig kwam er net een Chiang Mai taxi aangereden. Pfff, we waren blij dat we weer richting hotel konden. Gelukkig nog leuke slippers gevonden (door iemand anders gekocht en ergens laten liggen), dus mijn dag was weer helemaal goed (nouja, eigenlijk duurde dat wel iets langer.)
's Avonds hebben we 'onze chauffeur' gebeld om de volgende dag naar de longnecks te gaan. Nou... ik had er echt wel iets van verwacht, maar zoals zoveel plekken, is ook deze plek eigenlijk alleen maar voor toeristen bedoeld. Na ruim anderhalf uur rijden moet je 500 Bath pp betalen (ongeveer 11 euro) om vervolgens langs kraampjes te mogen lopen waar - inderdaad - langnekvrouwen (Karen-vrouwen) zitten te weven en hun doeken verkopen (zo'n 8 kraampjes). Hmmm. Gelukkig woonden ze er ook wel echt en hun mooie hutjes stonden op een mooie plek, maar verder zag je ook echt helemaal niks van het Karen volk zelf! Maar goed, zo is het nu eenmaal. Het was trouwens wel fascinerend om te zien, al die ringen om hun halzen en onder hun knieen. Beetje maf eigenlijk toch wel. Weet je, je gelooft al bijna niet meer dat ze dit echt doen omdat het bij hun stam hoort... Het is natuurlijk ook prettige inkomstenbron... Het leukste vond ik eigenlijk het gegiechel van die meisjes en een klein jongetje van ongeveer 2 jaar, smerig van top tot teen, die met een slagersmes, bijna half zo groot als hijzelf, zat te spelen... moet kunnen...! ik denk dat ik Jasper en Matthijs thuis ook maar wat messen geef om mee te spelen... Zag er best leuk uit... (?!)
Maar goed, na dit geweldige dorp (hmpff) zijn we een heel stuk terug gereden naar een schitterende waterval. Dat was echt wel heel mooi. Een hele lange waterval verdeeld in 10 watervalletjes met hier en daar een poeltje. Fijn wat klimwerk, maar wel erg leuk. Daar hebben we een tijdje rondgesjouwd, en gepoedeld in het water. Tot we bij Matthijs ineens allemaal flinke bloeddruppels op zijn rug, arm en hals zagen! Bleek hij geprikt of gebeten te zijn! Door wat... wij hebben geen idee! Hij had er zelf helemaal niks van gemerkt! Na enige inspectie bleken Emile en ik ook geprikt/gebeten te zijn! Jasper als enige niet! Nou... ik ben blij dat we nu nog vrolijk rondhuppelen, maar ik ben wel benieuwd of dit nog een staart krijgt... Een of andere gezellige tropenziekte ofzo... Op dit moment zijn de prikjes uitgebreid tot rode plekjes ten grootte van een kwartje. In de gaten houden dus. Na deze ontdekking hadden we de zin er vanaf en zijn we terug gegaan naar ons hotel.
's Avonds is Emile weer naar de nightbazar geweest en heeft hij 2 prachtige houten beelden gekocht. Een boeddha-buste met hoofd en een staande boeddha zo groot als Jasper. Iets te groot voor onze rugzak, dus vandaag hebben we het laten inpakken om te verschepen. Meteen maar onze Harry Potter boek en Thailand boek en wat andere zijden souveniers meegestuurd. En mijn schelpen! Jippie, kan ik thuis toch creatief-zijn-met-thaise-schelpen! Ideetjes genoeg opgedaan hier!
Vandaag hebben we, na die 2 actieve dagen, overdag weer een dagje genikst behalve dan in de zon liggen, een beetje zwemmen en uno spelen.
Ik ben trouwens in het vorige stukje vergeten te vertellen dat we ook (tot vervelends toe) 'ik zie, ik zie wat jij niet ziet' spelen. Heel leuk, we hebben ondertussen alle variaties al gehad! Ik zie ik zie een dier... een kleur... een ? noem maar eens iets geks ? En waag het niet 'een lang dier zonder poten' te snel te raden!!! Pfff. Af en toe is het wel vermoeiend. Maar goed, ik vind dat we het niet slecht doen, zo lang al bij elkaar op de lip.
Jasper is trouwens af en toe wel erg diep aan het nadenken over dingen. "Mama, hoe weet je eigenlijk of je nu dood bent, of bewusteloos?" Tja, ga dat verschil maar eens uitleggen! En nog 1tje: "mam, wat is een hersenschudding?" (om 10 uur 's avonds als ie niet kan slapen). Gek he, hoe ie daar bij komt? Hij weet nu in ieder geval van alles over hersenen en wat die doen enzo. Weer wat wijzer.
Oja, Michael, we hebben inderdaad allebei een massage gehad. Een heerlijk total-body-oil-massage. Wel fijn dat gefriemel aan je lijf. Terwijl wij zelf eigenlijk altijd degene zijn die aan andere mensen zitten, is het nu wel eens heerlijk om zelf door een ander zo aangeraakt te worden. Morgen ga ik toch ook nog een Thaise massage nemen. Of dat ook lekker wordt is nog maar de vraag... volgens mij wordt dat ook wel een beetje afzien. Maar het kan toch niet zo zijn dat we straks uit Thailand vertrokken zijn zonder een echte Thaise massage...?!
En Marijke, helaas kunnen we niet echt met de mensen hier praten. Hun engels is vaak erg superslecht. En ze zullen het niet snel toegeven dat ze iets niet begrepen hebben, ze zeggen gewoon "yes yes" en dan lachen ze vriendelijk. Zo hebben we dus een keer koffie gedronken "for free" (3x gecheckt... "no Bath?", "no no" en daarna dus toch 40 Bath betaald). "Tja dan heeft ze jullie niet begrepen" (volgens een Thaise reisleidster), ja anmehoela! Maar goed, met wat handen en voeten werk en gebrekkig engels proberen we toch achter het 1 en ander te komen.
Morgen gaan we halverwege de middag naar het treinstation, om vervolgens om ongeveer 16.30 uur de avond/nachttrein te nemen richting Bangkok. Daar komen we dan zondagochtend heel vroeg aan en dan moeten we maar zien hoe we de ochtend doorkomen met al onze bagage op onze ruggen. Om 13.00 uur ofzo gaan we dan richting het vliegveld, waar we, ik geloof om 16.00 uur via Singapore naar Christchurch, Nieuw Zeeland vliegen. Ik ben heel benieuwd! Einde Thailand... start Nieuw Zeeland. Vast een hele andere vacantie. Rondtrekken in een camper is ook vast keileuk!
Wat Thailand betreft... daar zullen we nog wel onze eindconclusie over trekken... daar moeten we nog even over nadenken... gemengde gevoelens...
We hopen jullie in Nieuw Zeeland net zo goed op de hoogte te kunnen houden als hier in Thailand. Wij vinden het nog steeds erg leuk om te doen.
Dag allemaal, tot later!
xxx Sylvia
Na een dagje relaxen aan het zwembad, met 's avonds een bezoekje aan de nightbazar, zijn we een middag naar de Chiang Mai Zoo geweest... tjonge... nou, we hebben wat afgelopen! De zoo hier is eigenlijk bedoeld voor auto's en scooters! Het is zo groot! Je ziet dan ook bijna niemand lopen, behalve dan vanuit de auto naar een 'kooi' en weer terug. Nou, wij hebben zo'n 10 km te voet afgelegd, denk ik. 5 km zonder de kinderen op de arm of op de nek, 5 km met. Wij hebben onze beweging van deze maand dus wel weer gehad. De dierentuin zelf was qua natuur wel erg mooi (met name de vogelkooi, heel jungle-achtig), maar verder qua dieren niet zo. Wel een beetje zielig ook af en toe vonden we. Toen we uit de dierentuin wilden, waren we de weg kwijt en er stonden werkelijk geen wegwijzers! En als er een plattegrond was, stond er niet bij waar je was. Nou, op een gegeven moment waren we kennelijk een doodlopende weg ingelopen met allerlei hangbruggetjes enzo, wel heel leuk, maar nou ook weer niet zo leuk om dat hele stuk van ongeveer een half uur weer terug te moeten lopen. Toen dus maar heel spannend over een hek geklommen en over slangen heengesprongen naar een 'doorgaande weg'. Die slangen hebben we trouwens niet echt gezien, maar die zaten daar vast! Op zich wel grappig natuurlijk, maar met kinderen erbij was het toch niet zo heel erg komisch, helemaal omdat we niet wisten waar we waren, terwijl het ondertussen schemerig werd. De jongens waren alleen maar bang dat we niet op tijd de dierentuin uit zouden zijn en dat we daar dan zouden moeten slapen. Maar gelukkig kwam er ineens een scooter met bewakers van de zoo eraan, die ons lachend vertelden (handen-voeten-werk) dat we inderdaad op de goede weg richting exit waren... nog maar 2 km lopen... hahaha... blijven lachen... grrr.
Tijdens zo'n wandeling langs jungle-achtige bermen kun je hele leuke gesprekken met je oudste zoon hebben over Tarzan, erg leuk!
Maar toen ineens, na een achtertuin van een tempel waar allemaal oranje monnikgewaden te drogen hingen (dat was wel weer leuk), kwamen we ineens bij de uitgang van de zoo. Na nog een km kwam er een wat grotere weg en toevallig kwam er net een Chiang Mai taxi aangereden. Pfff, we waren blij dat we weer richting hotel konden. Gelukkig nog leuke slippers gevonden (door iemand anders gekocht en ergens laten liggen), dus mijn dag was weer helemaal goed (nouja, eigenlijk duurde dat wel iets langer.)
's Avonds hebben we 'onze chauffeur' gebeld om de volgende dag naar de longnecks te gaan. Nou... ik had er echt wel iets van verwacht, maar zoals zoveel plekken, is ook deze plek eigenlijk alleen maar voor toeristen bedoeld. Na ruim anderhalf uur rijden moet je 500 Bath pp betalen (ongeveer 11 euro) om vervolgens langs kraampjes te mogen lopen waar - inderdaad - langnekvrouwen (Karen-vrouwen) zitten te weven en hun doeken verkopen (zo'n 8 kraampjes). Hmmm. Gelukkig woonden ze er ook wel echt en hun mooie hutjes stonden op een mooie plek, maar verder zag je ook echt helemaal niks van het Karen volk zelf! Maar goed, zo is het nu eenmaal. Het was trouwens wel fascinerend om te zien, al die ringen om hun halzen en onder hun knieen. Beetje maf eigenlijk toch wel. Weet je, je gelooft al bijna niet meer dat ze dit echt doen omdat het bij hun stam hoort... Het is natuurlijk ook prettige inkomstenbron... Het leukste vond ik eigenlijk het gegiechel van die meisjes en een klein jongetje van ongeveer 2 jaar, smerig van top tot teen, die met een slagersmes, bijna half zo groot als hijzelf, zat te spelen... moet kunnen...! ik denk dat ik Jasper en Matthijs thuis ook maar wat messen geef om mee te spelen... Zag er best leuk uit... (?!)
Maar goed, na dit geweldige dorp (hmpff) zijn we een heel stuk terug gereden naar een schitterende waterval. Dat was echt wel heel mooi. Een hele lange waterval verdeeld in 10 watervalletjes met hier en daar een poeltje. Fijn wat klimwerk, maar wel erg leuk. Daar hebben we een tijdje rondgesjouwd, en gepoedeld in het water. Tot we bij Matthijs ineens allemaal flinke bloeddruppels op zijn rug, arm en hals zagen! Bleek hij geprikt of gebeten te zijn! Door wat... wij hebben geen idee! Hij had er zelf helemaal niks van gemerkt! Na enige inspectie bleken Emile en ik ook geprikt/gebeten te zijn! Jasper als enige niet! Nou... ik ben blij dat we nu nog vrolijk rondhuppelen, maar ik ben wel benieuwd of dit nog een staart krijgt... Een of andere gezellige tropenziekte ofzo... Op dit moment zijn de prikjes uitgebreid tot rode plekjes ten grootte van een kwartje. In de gaten houden dus. Na deze ontdekking hadden we de zin er vanaf en zijn we terug gegaan naar ons hotel.
's Avonds is Emile weer naar de nightbazar geweest en heeft hij 2 prachtige houten beelden gekocht. Een boeddha-buste met hoofd en een staande boeddha zo groot als Jasper. Iets te groot voor onze rugzak, dus vandaag hebben we het laten inpakken om te verschepen. Meteen maar onze Harry Potter boek en Thailand boek en wat andere zijden souveniers meegestuurd. En mijn schelpen! Jippie, kan ik thuis toch creatief-zijn-met-thaise-schelpen! Ideetjes genoeg opgedaan hier!
Vandaag hebben we, na die 2 actieve dagen, overdag weer een dagje genikst behalve dan in de zon liggen, een beetje zwemmen en uno spelen.
Ik ben trouwens in het vorige stukje vergeten te vertellen dat we ook (tot vervelends toe) 'ik zie, ik zie wat jij niet ziet' spelen. Heel leuk, we hebben ondertussen alle variaties al gehad! Ik zie ik zie een dier... een kleur... een ? noem maar eens iets geks ? En waag het niet 'een lang dier zonder poten' te snel te raden!!! Pfff. Af en toe is het wel vermoeiend. Maar goed, ik vind dat we het niet slecht doen, zo lang al bij elkaar op de lip.
Jasper is trouwens af en toe wel erg diep aan het nadenken over dingen. "Mama, hoe weet je eigenlijk of je nu dood bent, of bewusteloos?" Tja, ga dat verschil maar eens uitleggen! En nog 1tje: "mam, wat is een hersenschudding?" (om 10 uur 's avonds als ie niet kan slapen). Gek he, hoe ie daar bij komt? Hij weet nu in ieder geval van alles over hersenen en wat die doen enzo. Weer wat wijzer.
Oja, Michael, we hebben inderdaad allebei een massage gehad. Een heerlijk total-body-oil-massage. Wel fijn dat gefriemel aan je lijf. Terwijl wij zelf eigenlijk altijd degene zijn die aan andere mensen zitten, is het nu wel eens heerlijk om zelf door een ander zo aangeraakt te worden. Morgen ga ik toch ook nog een Thaise massage nemen. Of dat ook lekker wordt is nog maar de vraag... volgens mij wordt dat ook wel een beetje afzien. Maar het kan toch niet zo zijn dat we straks uit Thailand vertrokken zijn zonder een echte Thaise massage...?!
En Marijke, helaas kunnen we niet echt met de mensen hier praten. Hun engels is vaak erg superslecht. En ze zullen het niet snel toegeven dat ze iets niet begrepen hebben, ze zeggen gewoon "yes yes" en dan lachen ze vriendelijk. Zo hebben we dus een keer koffie gedronken "for free" (3x gecheckt... "no Bath?", "no no" en daarna dus toch 40 Bath betaald). "Tja dan heeft ze jullie niet begrepen" (volgens een Thaise reisleidster), ja anmehoela! Maar goed, met wat handen en voeten werk en gebrekkig engels proberen we toch achter het 1 en ander te komen.
Morgen gaan we halverwege de middag naar het treinstation, om vervolgens om ongeveer 16.30 uur de avond/nachttrein te nemen richting Bangkok. Daar komen we dan zondagochtend heel vroeg aan en dan moeten we maar zien hoe we de ochtend doorkomen met al onze bagage op onze ruggen. Om 13.00 uur ofzo gaan we dan richting het vliegveld, waar we, ik geloof om 16.00 uur via Singapore naar Christchurch, Nieuw Zeeland vliegen. Ik ben heel benieuwd! Einde Thailand... start Nieuw Zeeland. Vast een hele andere vacantie. Rondtrekken in een camper is ook vast keileuk!
Wat Thailand betreft... daar zullen we nog wel onze eindconclusie over trekken... daar moeten we nog even over nadenken... gemengde gevoelens...
We hopen jullie in Nieuw Zeeland net zo goed op de hoogte te kunnen houden als hier in Thailand. Wij vinden het nog steeds erg leuk om te doen.
Dag allemaal, tot later!
xxx Sylvia
-
24 Februari 2006 - 18:37
Rob Plugge:
Syl ik vind je een kei van een schrijfster mij lijkt het dat je geen tijd over hebt om wat te kunnen gaan doen.
Tussen de regels door lees ik dat je misschien bang bent dat als je zo lang op elkaars lip zit je misschien je gaat ergeren aan elkaar. maar volgens mij ga je nu net weer wat andere indrukken opmaken in Nieuw Zeeland met de camper.
Ik zou best met je willen ruilen. Blijf schrijven en geniet nog ervan
We denken aan jullie groeten van de plugjes -
24 Februari 2006 - 18:43
Seppo & Eugène:
Thailand ligt nu ook weer achter ons. Mooi en interresant om op deze manier een deel van de cultuur te kunnen en mogen beleven. Eng die bloeddruppels en plekken op jullie huid. Hou het in de gaten want het is toch raar vinden wij. De tijd gaat snel, we lezen eigenlijk een boek met boeiende verhalen. Bedankt alvast voor het eerste deel! Wat we ook nog even willen laten weten dat we ons petje afnemen voor jullie stoere en sterke jongens want we horen geen onvertooid woord. Ze stappen heel wat af en sjauwen ook dapper met hun rugzak rond .. geweldig! xxx Seppo&Eugène -
24 Februari 2006 - 19:33
Ans & Theo:
Emiel-Sylvia-Mathijs en Jasper, we wensen jullie een goede reis en vlucht naar New Zeeland, wij hopen, dat jullie daar ook kunnen internetten, want dit is zo leuk om te lezen, je gaat gewoon mee voelen wat jullie daar meemaken. Kijk wel uit met die plekjes op jullie huid. Verder houden wij het kort, want jullie krijgen het ook druk met het lezen van de e-mails.
GroetjesxxxxxAns en Theo -
24 Februari 2006 - 21:03
Corine Kistemaker:
Erg leuk om jullie reisverslag te lezen, mooie foto's! Geniet van jullie volgende reisbestemming: Nieuw-Zeeland. Sylvia, ik pas later van je ITP en uitstel reis, wat een nare ervaring, hopelijk voel je je weer optimaal en genieten jullie volop. groet Corine -
24 Februari 2006 - 21:52
Mama:
Lieve allemaal,
Even kort,houd alsjeblieft die bloedplekjes op jullie lichamen in de gaten,want jullie reis is nog lang niet ten einde.Jullie verhalen zijn erg leuk om te lezen, en we liggen af en toe in een deuk.De foto's zijn ook erg mooi en leuk, en die laatste van Jasper dat hij met ons aan het skypen is,en Matthijs eigenwijs op die grote olifant naast Sylvia
zo relaxt,errug leuk zou Sylvia zeggen.We wensen jullie een goede vlucht naar Nieuw Zeeland en hopen gauw daar het eerste
bericht van te ontvangen.
Opapa & Omama -
24 Februari 2006 - 21:59
Jocelyn:
Time flies... Alweer onderweg naar Nieuw Zeeland. Ben benieuwd wat jullie van Thailand vinden; eindconclusies worden nog getrokken toch? Veel plezier straks in jullie eigen rijdende huisje. Wij tellen af totdat ook wij gaan vertrekken. Tot snel! -
24 Februari 2006 - 23:41
Christine & Peter:
Hoi hoi!
Bijna bye, bye Thailand, hello new Zealand! Wij wensen jullie een goede vlucht!
Even over die bloedplekjes: Zijn het geen bloedzuigers geweest?
We hebben jullie e-card ontvangen. Kei bedankt! Kinderfeestje gisteren gehad en nu zijn Peter en ik nog steeds bekaf! 8 Stuiterende jongens dat valt nog niet mee! Maar het was heel leuk! Vandaag is Luke echt jarig en doen we het nog dunnetjes over. En natuurlijk als jullie komen...
Hele goede reis...en veel liefs,
Christine -
25 Februari 2006 - 12:20
Marianne G.:
Hoi globetrotters,
Het blijft heerlijk jullie verhalen te lezen. Geeft ook hier, aan de andere kant van de wereldbol, een extra dimensie aan het dagelijkse leven.
Jammer dat de idylle van de mooie waterval werd verstoord door een bloederig einde.
Wat betreft jullie bloederige vlekken: de suggestie van bloedzuigers lijkt me niet zo gek. Ook omdat de plekken later iets groter werden (bloedzuigers spuiten nl. een antistollingsstof in om het bloed gemakkelijk te kunnen opzuigen. Ter geruststelling: bloedzuigers staan niet bekend als de verspreiders van ziekten).
Wat gaat de tijd eigelijk snel. Over een paar dagen gaan jullie alweer naar het volgende werelddeel. Het lijkt me wel heerlijk om dan, ter afwisseling, een tijdje je eigen "home" bij je te hebben. Bovendien zal het en groot contrast zijn qua cultuur met Thailand waardoor je vast met een goed gevoel terugkijkt op jullie enerverende belevenissen aldaar.
Marijke en ik zijn ook fan van massages, net als jullie. Woensdag a.s. (op papa's verjaardag) trakteert Marijke mij op een dagje sauna, incl. Hamam-Ritueel en een Hot-stone massage (van 45 min.!). Dus dat wordt heerlijk genieten en ontspannen samen. We kijken er naar uit.
Bart heeft inmiddels het laminaat in zijn flatje gelegd. Het ziet er fantastisch uit. Maar er moet nog steeds heel veel gebeuren. Helaas heeft hij de laatste tijd weer erg veel last van zijn knie. Bart wil weer naar de dokter, maar ik hoop dat het vanzelf minder wordt, ben bang dat ze er toch niet veel mee kunnen. Bart werkt nog wel steeds veel bij hetzelfde bedrijf. Moet ook wel omdat hij anders zijn vaste lasten niet kan betalen en hij moet bovendien nog veel kosten maken om de ruimtes aan te kleden. Er is nog steeds veel kaal beton en alle ramen zijn nog zonder aankleding. Hoop voor Bart dat zijn vader nog een 'financieel' handje helpt.
Bart heeft trouwens ook een vriendin (Linda, Linda!). Knappe meid he! vroeg Bart aan mij, en ik moet zeggen: hij kon het slechter treffen, ze ziet er leuk uit. Ze slaapt ook al af en toe in dat betonnen hol van hem (vraag is of je dan moet concluderen dat het 'echte liefde is'). Ik denk dat het daarvoor nog veel te vroeg is.
Nu, dat was het voorlopig wel weer vanuit Tukkerland.
Ik kijk weer uit naar de volgende bladzijde uit jullie dagboek. Veel liefs en xx voor jullie en jullie kleine wereldreizigers.
Marianne -
25 Februari 2006 - 18:04
Frieda:
Lieve Sylvia, Emile, Jasper & Matthijs,
Ik hou het kort. Jullie hebben al zoveel te lezen.
Al jullie verhalen met een big smile gelezen en genoten van de prachtige foto's. Ik waan me dan ook heel even in het land van de glimlach. Ja, ja het Thaise avontuur zit er weer bijna op. Goede reis richting " Down under" en have big fun in New Zealand.
Bye, bye
Kisses from Holland,
xxxCees & Frieda -
25 Februari 2006 - 18:58
Thomas Willemsen:
hoi allemaal
leuke foto's
vooral die van jasper en mattijs naas die draken.
die vond ik het mooist
de rest ook wel hoor
ik vraag mij af of julli het leuk vonden op die olifanten.?
het lijkt mij wel leuk.
--------------------------
groetjes thomas -
26 Februari 2006 - 09:57
Janneke, Adri En Karlijn:
Nou zeg, wat een heerlijke verslaving, die verhalen en foto's.
Heel apart, hoe wij allemaal nu bijna real-time kunnen volgen hoe jullie over de wereld reizen. En in beelden een beetje meereizen.
De verhalen na thuiskomst zijn er vast niet minder om ...
Tot mails, groetjes. -
26 Februari 2006 - 10:38
Pieter, Linda En Koen:
Lieve allemaal,
welkom in Nieuw Zeeland!! Wat een contrast met Thailand of niet? Hopelijk hebben jullie een goede vlucht gehad. We hebben weer met plezier jullie verhalen gelezen en de foto's bekeken. Zeg Emile, kun jij niet eens wat vaker foto's maken zodat we ook Sylvia nog eens voorbij zien komen??? Hier gaat alles goed, erg druk met de voorbereidingen voor de kinderfysiopraktijk, start 1 april en nog veel te doen. Maar wel leuk en spannend, al 2 patienten aangemeld. We houden jullie op de hoogte.
Heel veel plezier in NZ en we kijken weer uit naar de nieuwe avonturen.
Liefs,
Pieter, Linda en Koen enneh...doe Frodo en co de groeten -
27 Februari 2006 - 22:19
Simon&Elles:
Wij lezen nog steed al jullie avonturen met veel plezier. Wat kunnen jullie schrijven zeg! Dat jullie daar nog tijd en zin in hebben vindt ik echt geweldig. Wanneer is jullie reis in Thailand ten einde?
Heel veel liefs en geef de jongens nog een knuffel. Het zijn echte bikkels.
Groejes Simon en Elles
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
