Op een onbewoond eiland
Door: Emile
22 Mei 2006 | Maleisië, Kuala Lumpur
'Op een onbewoond eiheiland, loop je niemand voor je neus... tatatata... ja je voelt je er vrijhij want...lekker leven is de leus... tatatata.... lekker met je billen bloot, melk uit een kokosnoot, je wordt vanzelluf groot....'
Dat was zo'n liedje van kinderen voor kinderen van tig jaren geleden.
Wij zitten er nu om onze reis af te sluiten en nog heel erg na te genieten van een ongelovelijk fantastische tijd!
Vanuit Kota Baharu laten we ons met een teksi naar Kuala Besut rijden. De chauffeur heeft ons gisteren ook naar wat plekken gereden en we hebben hem gestrikt voor deze trip. De dertig jaar oude grote luxe Nissan, met nog steeds het plastik op de bekleding, doet het nog goed. Maar gisteren moest hij voor vertrek eerst even onder de motorkap duiken om hem aan de praat te krijgen.
We hebben besloten om de laatste dagen voor vertrek te relaxen. In de zuid-Chinese zee liggen een paar pareltjes voor de kust van Terranganu. Piepkleine atolletjes...het palau perhentian besar is er eentje van en is onbewoond. Het heeft kleine witte koraalstrandjes en je kunt er vanaf het strand perfect snorkelen en er zijn vele duikmogelijkheden.
De overtocht is snel geregeld, want de chauffeur kende weer iemand. Perfect geregeld dus! We knallen met een supersnelle speedboat (gewoon een kuipje met twee enorme dikke motoren erachter) als een speer over het water en we zijn er al snel! Aanvankelijk was Matthijs wat bang, met name omdat we de jongens een live-vest om deden, maar even later genoten ze beide met volle teugen van de overtocht.
Het is echt prachtig. Het zijn een aantal heel kleine volledig met oerwoud overwoekerde atolletjes van hooguit enkele vierkante kilometers groot. Het water is helder blauw en palmbomen omzomen de kleine strandjes. De glimlach op ons gezicht doet bijna pijn.
Als we op misschien tweehonderd meter genaderd zijn en het koraal en de vissen in het kraakheldere water onder ons zien, moeten we overstappen op een kleiner en ondieper bootje, dat ons aan land zal brengen. Een aanlegsteiger is hier niet. Je maakt hier een landing op het strand en als de boot te zwaar is zal je de laatste meters gewoon door het water moeten lopen.... maar ach, dat is toch niet zo erg?
We zitten in een heel erg leuk klein resort in een lagune. De leuke houten hutjes staan direct op het strand. Vanaf het strand begint ook direct de jungle.... echt geweldig! Er is hier verder helemaal, maar dan ook helemaal niks! (behalve een paar andere hutjes om te verblijven!)
Als we onze spullen opgeruimd hebben en met onze voeten in het water staan, zwemmen tientallen prachtige vissen rondom ons. Voor de jongens is dit natuurlijk ook fantastisch!
Het strand is van koraalzand en daardoor verblindend wit in de zon. In de middag huren we snorkelgear en gaan op ontdekkingsreis. Het leuke is dat Jasper in Australie heeft leren snorkelen in het zwembad en voor hem is dit natuurlijk een enorm feest! Samen gaan we op avontuur, de onderwaterwereld bekijken. Hij doet het zo ontzettend goed! Wat ben ik trots op hem en wat is het geweldig om dit samen met hem te doen! Wat is er veel moois te zien! Het leuke is dat toen ik was wezen duiken op Palua Paya (bij Langkawi) hij helemaal enthousiast was van mijn verhalen. En nu kan hij het allemaal zelf zien! Vissen met de meest mooie kleuren en tekeningen, roggen, prachtige koralen en zee-anemonen en natuurlijk... Nemo'tjes! Matthijs is die middag nog door een mooie paarse krab in z'n pink geknepen! 'Flauwerik...waarom doe jij dat!?'
Aan het eind van de middag roept Jasper keihard ' een hagedis!'. Als we opkijken komt er tussen de bomen een zeker twee meter grote hagedis of varaan het strand oplopen! Tjeemig, echt niet te geloven! Hij duikt het water in om een vijftigtal meters verderop in het struikgewas te verdwijnen! Het heeft enorm veel indruk gemaakt!
De nacht was een beetje onrustig door een flinke storm. En als je hutje dan, echt waar, slechts 7 meter van de zee staat, slaap je niet echt rustig. De hutjes hebben metalen golfplaten dakjes en de regen en de naar beneden vallende takken en kokosnoten maken een enorme herrie waaroor je keer op keer rechtop in je bedje zit!
Vandaag was een regenachtige dag. Ik ben toch nog even met Jasper wezen snorkelen. Tot onze grote schrik zwemmen we opeens oog in oog met een haai die zeker zo groot is als ikzelf. Snel neem ik Jasper mee naar het strand. Ik was toch wel een beetje geschrokken. Jasper vondt het ontzettend stoer! Hoewel we al van de aanwezigheid van haaien hadden gehoord, en ook dat ze harmless zijn was het toch even spannend! Ik ben voor de zekerheid toch nog maar een keertje gaan informeren! Het is de blacktip-shark en soms de blueshark die hier voorkomt. Een blacktip van deze grootte is beslist een volwassen mannetje en worden niet vaak gezien. De kleintjes van rond een meter wel. Het nieuws gaat snel en ik sta in de avond hier al bekend als 'the sharkmen'. Op Palau Paya waren ze er ook, maar dan echt kleintjes, maar daar was een van de mensen aan het strand toch mooi door zo'n beest gebeten! Gelukkig zonder verwondingen... maar toch!
Later zien Jasper en ik nog een tweede kleinere haai van ongeveer een meter groot.
Het is een geweldig avontuur!
Overmorgen ga ik waarschijnlijk nog een keertje duiken... ik heb er veel zin in!
Het is hier echt een klein paradijsje en genieten ons suf.
Het aftellen is begonnen... en het doet een beetje pijn!
Dat was zo'n liedje van kinderen voor kinderen van tig jaren geleden.
Wij zitten er nu om onze reis af te sluiten en nog heel erg na te genieten van een ongelovelijk fantastische tijd!
Vanuit Kota Baharu laten we ons met een teksi naar Kuala Besut rijden. De chauffeur heeft ons gisteren ook naar wat plekken gereden en we hebben hem gestrikt voor deze trip. De dertig jaar oude grote luxe Nissan, met nog steeds het plastik op de bekleding, doet het nog goed. Maar gisteren moest hij voor vertrek eerst even onder de motorkap duiken om hem aan de praat te krijgen.
We hebben besloten om de laatste dagen voor vertrek te relaxen. In de zuid-Chinese zee liggen een paar pareltjes voor de kust van Terranganu. Piepkleine atolletjes...het palau perhentian besar is er eentje van en is onbewoond. Het heeft kleine witte koraalstrandjes en je kunt er vanaf het strand perfect snorkelen en er zijn vele duikmogelijkheden.
De overtocht is snel geregeld, want de chauffeur kende weer iemand. Perfect geregeld dus! We knallen met een supersnelle speedboat (gewoon een kuipje met twee enorme dikke motoren erachter) als een speer over het water en we zijn er al snel! Aanvankelijk was Matthijs wat bang, met name omdat we de jongens een live-vest om deden, maar even later genoten ze beide met volle teugen van de overtocht.
Het is echt prachtig. Het zijn een aantal heel kleine volledig met oerwoud overwoekerde atolletjes van hooguit enkele vierkante kilometers groot. Het water is helder blauw en palmbomen omzomen de kleine strandjes. De glimlach op ons gezicht doet bijna pijn.
Als we op misschien tweehonderd meter genaderd zijn en het koraal en de vissen in het kraakheldere water onder ons zien, moeten we overstappen op een kleiner en ondieper bootje, dat ons aan land zal brengen. Een aanlegsteiger is hier niet. Je maakt hier een landing op het strand en als de boot te zwaar is zal je de laatste meters gewoon door het water moeten lopen.... maar ach, dat is toch niet zo erg?
We zitten in een heel erg leuk klein resort in een lagune. De leuke houten hutjes staan direct op het strand. Vanaf het strand begint ook direct de jungle.... echt geweldig! Er is hier verder helemaal, maar dan ook helemaal niks! (behalve een paar andere hutjes om te verblijven!)
Als we onze spullen opgeruimd hebben en met onze voeten in het water staan, zwemmen tientallen prachtige vissen rondom ons. Voor de jongens is dit natuurlijk ook fantastisch!
Het strand is van koraalzand en daardoor verblindend wit in de zon. In de middag huren we snorkelgear en gaan op ontdekkingsreis. Het leuke is dat Jasper in Australie heeft leren snorkelen in het zwembad en voor hem is dit natuurlijk een enorm feest! Samen gaan we op avontuur, de onderwaterwereld bekijken. Hij doet het zo ontzettend goed! Wat ben ik trots op hem en wat is het geweldig om dit samen met hem te doen! Wat is er veel moois te zien! Het leuke is dat toen ik was wezen duiken op Palua Paya (bij Langkawi) hij helemaal enthousiast was van mijn verhalen. En nu kan hij het allemaal zelf zien! Vissen met de meest mooie kleuren en tekeningen, roggen, prachtige koralen en zee-anemonen en natuurlijk... Nemo'tjes! Matthijs is die middag nog door een mooie paarse krab in z'n pink geknepen! 'Flauwerik...waarom doe jij dat!?'
Aan het eind van de middag roept Jasper keihard ' een hagedis!'. Als we opkijken komt er tussen de bomen een zeker twee meter grote hagedis of varaan het strand oplopen! Tjeemig, echt niet te geloven! Hij duikt het water in om een vijftigtal meters verderop in het struikgewas te verdwijnen! Het heeft enorm veel indruk gemaakt!
De nacht was een beetje onrustig door een flinke storm. En als je hutje dan, echt waar, slechts 7 meter van de zee staat, slaap je niet echt rustig. De hutjes hebben metalen golfplaten dakjes en de regen en de naar beneden vallende takken en kokosnoten maken een enorme herrie waaroor je keer op keer rechtop in je bedje zit!
Vandaag was een regenachtige dag. Ik ben toch nog even met Jasper wezen snorkelen. Tot onze grote schrik zwemmen we opeens oog in oog met een haai die zeker zo groot is als ikzelf. Snel neem ik Jasper mee naar het strand. Ik was toch wel een beetje geschrokken. Jasper vondt het ontzettend stoer! Hoewel we al van de aanwezigheid van haaien hadden gehoord, en ook dat ze harmless zijn was het toch even spannend! Ik ben voor de zekerheid toch nog maar een keertje gaan informeren! Het is de blacktip-shark en soms de blueshark die hier voorkomt. Een blacktip van deze grootte is beslist een volwassen mannetje en worden niet vaak gezien. De kleintjes van rond een meter wel. Het nieuws gaat snel en ik sta in de avond hier al bekend als 'the sharkmen'. Op Palau Paya waren ze er ook, maar dan echt kleintjes, maar daar was een van de mensen aan het strand toch mooi door zo'n beest gebeten! Gelukkig zonder verwondingen... maar toch!
Later zien Jasper en ik nog een tweede kleinere haai van ongeveer een meter groot.
Het is een geweldig avontuur!
Overmorgen ga ik waarschijnlijk nog een keertje duiken... ik heb er veel zin in!
Het is hier echt een klein paradijsje en genieten ons suf.
Het aftellen is begonnen... en het doet een beetje pijn!
-
22 Mei 2006 - 16:48
Sandra:
Ik wil ook daar zijn !!!!!!!!!!!!!!!
Hier is het weer zo slcht en dat terwijl we een week vakantie hebben (de kinderen dan).
We wachten maar weer op beter weer.
Geniet er maar lekker van en tot oevr een paar nachtjes.
xxx Sandra
-
22 Mei 2006 - 16:56
Seppo & Eugène:
Oh,oh, wat zal ik deze vehalen missen. Met de gemengde gevoelens van dit enorme genieten van deze verhalen en dat jullie ook zo gun, verlang ik ook naar het weer zien op Schiphol. Bijzonder dat het jullie nog is gelukt om zo'n paradijsje te vinden en daar ook nog zulke spannende dingen beleven. Wij blijven tot op de laatste dag van deze verhalen genieten en tellen met jullie mee!!!
Haal deze laatse dagen er alles uit wat nog mogelijk is. Veel liefs en een dikke knuffel van Eugène & Seppo -
22 Mei 2006 - 17:02
Marianne T:
OOOOOO wat een spannend verhaal! geniet er van jongens, hier is het 12 graden en koud en op de praktijk rinkelt de hele dag de telefoon van een faxend persoon, grrr, zitten we te poetsen voor jullie thuiskomst en hebben last van een plaag van de larfjes van het lieveheersbeestje, dus stofzuigen we ieder uur. Veel liefs en tot gauw, marianne -
22 Mei 2006 - 18:18
Pieter En Linda:
Wat zal onze mailbox leeg zijn als jullie weer thuis zijn...Ik weet niet eens precies wanneer jullie thuiskomen, volgende week geloof ik, maar de datum?? Geniet tot die tijd nog maar even van dat heerlijke leven daar. We zijn helemaal niet jaloers...;) Als jullie thuis komen is het hier oo fantastisch groen (dankzij de bakken water die er momenteel uit de lucht vallen)! Veel plezier en slurp al het moois maar goed in je op.
Liefs, Pieter Linda en Koen -
22 Mei 2006 - 19:05
Anton:
jullie leven in een droom, wat een mooie verhalen, vooral van "the sharkman" en de hagedisman (=Jasper).
groeten van "de regenwormman" -
22 Mei 2006 - 20:14
Rene En Aly:
Die varaan is een oude kennis, hij is dol op rijst!! Het was geweldig jullie avonturen mee te mogen beleven. Geniet nog van de laatste dagen en we wensen jullie een voorspoedige reis terug!!
Liefs Rene en Aly -
22 Mei 2006 - 20:51
Simon&Elles:
Wat een avontuur met die haai! Ik zou denk ik niet meer durfen. Het weer dat jullie hebben is toch iets anders dan wij mogen ondervinden: regen en wind.
Zou best wel willen ruilen.
Wanneer landen jullie trouwens op Schiphol?
Nog een fijne laaste paar dagen.
Groetjes Elles en Simon -
22 Mei 2006 - 20:54
Marianne G.:
Jongens Jongens,
Wat een verhalen. Heerlijk al die belevenissen, al is het einde nu toch echt in zicht. ALs ik jullie verhaal over de geweldige onderwaterwereld lees komen herinneringen boven aan aan de snorkelpartij die Marijke en ik in het koraalrif in de Indische Oceaan bij Kenia beleefden. Het is net of je in een tropisch aquarium zwemt, alleen zitten de vissen, en met name de gevaarlijke, niet veilig achter glas.
Jullie hebben zoveel beleefd dat ik denk dat je wel jaren nodig hebt om alle indrukken te laten bezinken. Mag ook wel, want na deze dure trip zit er - neem ik aan - voorlopig geen vakantie meer in !? en zo kun je tenminste nog even vooruit.
Geniet van jullie laatste vakantiedagen en kom gezond weer thuis.
Schrik straks niet van Nederland, het is hier bar en boos: koud, hagelbuien, storm en vooral weinig zon. Ik moet me beheersen om de verwarming niet weer aan te zetten.
Bart heeft trouwens inmiddels al zijn theorie- examens voor het vrachtwagenrijbewijs binnen: allemaal in één keer gehaald. Ja, die jongen gaat als een speer. Marijke heeft besloten een paar maand langer over haar studie te doen. Ze wil meer onderzoek doen voor haar laatste opdracht om zodoende een inhoudelijk goed project op haar cv te kunnen zetten, waar ze ook echt achter kan staan. De leraar vond haar ook meer een geëngacheerde kunstenaar en kon zich wel in haar strategie vinden.
Snel tot ziens en een goede terugreis X MG
-
22 Mei 2006 - 23:33
Christine:
Nog even en dan gaan jullie fijn naar huis! Zo te merken wordt er met smart op jullie gewacht. Dat MOET goed voelen! En dan kunnen jullie terugkijken op een onvergetelijke reis. Dat is iets om trots op te zijn! Veel mensen willen dit maar doen het uiteindelijk niet. Het doosje met dromen is door jullie geopend. Lieve Emile, Sylvia, Jasper en Matthijs, geniet van het onbewoonde eiland. Met of zonder de billen bloot! Geniet ervan en hopelijk geen enge haaie verhalen meer! En denk eraan: ieder afscheid is een begin van een herinnering!
Kus, dag, kus!
-
23 Mei 2006 - 07:15
Michael:
mooiiii
ik zie jullie pas va de 12e weer, daar ik va v week 2 weken weg ben -
23 Mei 2006 - 10:51
Theo En Ans:
Wat kunnen wij nu nog schrijven, als wij al die reactie's lezen. Kunnen wij het zelfde schrijven, dus doen wij dat maar niet maar wensen jullie nog een paar hele mooie dagen, zonder enge dingen.
En de laatste regel van Christine vind ik zo mooi, dus die willen wij nog een keer herhalen.
AAN IEDER AFSCHEID IS HET BEGIN VAN EEN HERINNERING
En a.u.b breng het zonnetje mee, hebben dat hier hard nodig.
GroetjesxxxxxxxTheo Ans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
