Klapvee
Door: Emile
20 Februari 2006 | Thailand, Chiang Mai
Vandaag met dezelfde chauffeur in de fourwheeldrive naar een olifantentrainingskamp gegaan.
We schrokken ons lens van de prijs, maar goed, je bent er helemaal heengereden dus we gaan maar. Het hele pakket maar genomen, van olifantenshow, olifantenritje, ox-car tracking, tot bamboo-rafting.
Ik had wel een beetje een sik van de prijs, maar affijn, we maken er vast iets leuks van.
De olifantenshow.....
Toen schrok ik me weer lens!
Tja....wat zal ik ervan zeggen....waar moet ik beginnen?
Eerst maar even de eerste indruk;
'o tjeemig, moet ik hier tussen zitten? moeten we dit hier aanschouwen? ...een toeristen circus!'
Er is een dustfield, met daarom heen bankjes in de schaduw van een houten overkapping.
On the field; the elefantshow!
Er omheen; een even grote show van horden toeristen die met grote toeringcars gekomen zijn. Van die typsche...tja...
toeristen-toeristen, als je begrijpt wat ik bedoel. Meer 'toerist' als dit soort kun je gewoon niet vinden.
Ze klappen ook de hele tijd, dat doet dit soort. Dit soort doet dat ook als de buschauffeur ze weer bij het hotel heeft afgezet. En nog eens voor de reisleidster die ze als een blinde kudde de hele dag achtervolgd hebben. En nog eens als de piloot van het door Neckermann gecharterde vliegtuig veilig geland is op Schiphol airport. Het is ook het soort wat zelf niets kan met vakantie... daarom is alles al lekker geregeld. In hun dromen klappen ze dan ook nog eens voor hunzelf 'dat hebben we lekker geregeld!' (nu maar hopen dat alles volgens de brochure precies klopt want oei oei oei, dit is ook het soort dat dan geheel onthand de vakantie in duigen ziet vallen)
Nou affijn, de show was met name voor de kinderen en de 'toeristen-toeristen' heel erg leuk. Voor mij en Sylvia...vermakelijk, met enige bijsmaak.
Om te voorkomen dat we met deze meute mee moeten, besluiten we maar weer eens een keer ijsje te nemen en het heel rustig aan te doen.
'Is iedereen weg?' Ja... dan kunnen wij!
Iedereeen heeft staan dringen om naar het volgende item te kunnen gaan. Je kunt per slot van rekening maar beter de eerste zijn zullen ze allemaal gedacht hebben, duwend en dringend in de rij.
Nee, wij doen dat anders. Wij wachten gewoon rustig eventjes, niemand meer te zien, dan slaan wij onze slag!
Lekker rustig. Daarom willen wij ook nooit met zulke toestanden mee, moet je snel snel snel.... want het volgende moet binnen 20 minuten afgwerkt zijn! 'Straks gaat de bus weer' zie ik de kudde-leidster met een vermanend vingertje wijzen. 'We hebben nog zoveel op het programma', eigenlijk past dat niet een een dag maar we proberen het toch. Daarom is het altijd dringen geblazen, snel een foto maken en wegwezen. Hebben ze nog niets gezien of beleefd! Maar...het is geregeld, en dat geeft een veilig gevoel!
Wij rijden lekker en rustig alleen op het pad in een Ox-car. Niet in een file met joelende toeristen. We zien voor en achter ons dus geen gekleurde hoedjes en parapluutjes tegen de zon, maar het prachtige landschap....en de wiebelende konten van twee karbouwen.
Het landschap is hier echt fantastisch, dit is wel wat we willen zien!
Niet erg comformtabel, ook niet echt erg leuk. We stoppen bij een soort kampong. Er is een rijtje hutjes met natuurlijk... souveniers! Wij lopen er met een grote boog omheen en verdwijnen in het dorpje. Wij gaan liever even kijken hoe die mensen hier op het platteland wonen. Hutten van hout, bamboe en palmbladeren. Meer is het niet. Zo staan er hier in de meest prachtige omgeving een paar van die schamele hutjes bij elkaar. Wat kleinvee. We zagen verderop wat kleine plantages en rijstveldjes. Schitterend!
We worden aangesproken door een jongen van een jaar of 14, hij heeft een licht verstandelijke beperking. Hij neemt ons mee iets verder het dorpje in. Even later worden we vermanend teruggeroepen door iemand van de organisatie dat we met de olifanten mee moeten! O ja, tuurlijk, we gaan een ritje op zo'n dikhuid maken!
We moeten wachten....waarom dan net die haast? Nou ja, iets later rijden wij met 2 olifanten door de schitterende natuur.
Voor ons niets...en achter ons niets.
Wij rijden niet graag in de file!
Het was een schitterende tocht van geloof ik toch wel anderhalf uur, echt heel erg mooi en een leuke ervaring!
Aangekomen bij het centrum zien we dezelfde kudde toeristen dringen om maar als eerste
met het bamboo-raften mee te mogen.
Wij gaan eerst maar eventjes rustig iets drinken en eten. Dat raften overigens gaat op bamboo-vlotten op een heel rustig stroompje. Het was echt heel rustgevend zo op dat kabbelende water. Opnieuw volop genoten van de schitterende natuur om ons heen. Het duurde geloof ik ook een dik uur.
Niemand voor ons, en niemand achter ons.
Op de terugweg nog bij een butterfly-farm/orchid-farm gestopt. Wel mooi, maar ik had er wel snel genoeg van.
Op naar het hotel!
We schrokken ons lens van de prijs, maar goed, je bent er helemaal heengereden dus we gaan maar. Het hele pakket maar genomen, van olifantenshow, olifantenritje, ox-car tracking, tot bamboo-rafting.
Ik had wel een beetje een sik van de prijs, maar affijn, we maken er vast iets leuks van.
De olifantenshow.....
Toen schrok ik me weer lens!
Tja....wat zal ik ervan zeggen....waar moet ik beginnen?
Eerst maar even de eerste indruk;
'o tjeemig, moet ik hier tussen zitten? moeten we dit hier aanschouwen? ...een toeristen circus!'
Er is een dustfield, met daarom heen bankjes in de schaduw van een houten overkapping.
On the field; the elefantshow!
Er omheen; een even grote show van horden toeristen die met grote toeringcars gekomen zijn. Van die typsche...tja...
toeristen-toeristen, als je begrijpt wat ik bedoel. Meer 'toerist' als dit soort kun je gewoon niet vinden.
Ze klappen ook de hele tijd, dat doet dit soort. Dit soort doet dat ook als de buschauffeur ze weer bij het hotel heeft afgezet. En nog eens voor de reisleidster die ze als een blinde kudde de hele dag achtervolgd hebben. En nog eens als de piloot van het door Neckermann gecharterde vliegtuig veilig geland is op Schiphol airport. Het is ook het soort wat zelf niets kan met vakantie... daarom is alles al lekker geregeld. In hun dromen klappen ze dan ook nog eens voor hunzelf 'dat hebben we lekker geregeld!' (nu maar hopen dat alles volgens de brochure precies klopt want oei oei oei, dit is ook het soort dat dan geheel onthand de vakantie in duigen ziet vallen)
Nou affijn, de show was met name voor de kinderen en de 'toeristen-toeristen' heel erg leuk. Voor mij en Sylvia...vermakelijk, met enige bijsmaak.
Om te voorkomen dat we met deze meute mee moeten, besluiten we maar weer eens een keer ijsje te nemen en het heel rustig aan te doen.
'Is iedereen weg?' Ja... dan kunnen wij!
Iedereeen heeft staan dringen om naar het volgende item te kunnen gaan. Je kunt per slot van rekening maar beter de eerste zijn zullen ze allemaal gedacht hebben, duwend en dringend in de rij.
Nee, wij doen dat anders. Wij wachten gewoon rustig eventjes, niemand meer te zien, dan slaan wij onze slag!
Lekker rustig. Daarom willen wij ook nooit met zulke toestanden mee, moet je snel snel snel.... want het volgende moet binnen 20 minuten afgwerkt zijn! 'Straks gaat de bus weer' zie ik de kudde-leidster met een vermanend vingertje wijzen. 'We hebben nog zoveel op het programma', eigenlijk past dat niet een een dag maar we proberen het toch. Daarom is het altijd dringen geblazen, snel een foto maken en wegwezen. Hebben ze nog niets gezien of beleefd! Maar...het is geregeld, en dat geeft een veilig gevoel!
Wij rijden lekker en rustig alleen op het pad in een Ox-car. Niet in een file met joelende toeristen. We zien voor en achter ons dus geen gekleurde hoedjes en parapluutjes tegen de zon, maar het prachtige landschap....en de wiebelende konten van twee karbouwen.
Het landschap is hier echt fantastisch, dit is wel wat we willen zien!
Niet erg comformtabel, ook niet echt erg leuk. We stoppen bij een soort kampong. Er is een rijtje hutjes met natuurlijk... souveniers! Wij lopen er met een grote boog omheen en verdwijnen in het dorpje. Wij gaan liever even kijken hoe die mensen hier op het platteland wonen. Hutten van hout, bamboe en palmbladeren. Meer is het niet. Zo staan er hier in de meest prachtige omgeving een paar van die schamele hutjes bij elkaar. Wat kleinvee. We zagen verderop wat kleine plantages en rijstveldjes. Schitterend!
We worden aangesproken door een jongen van een jaar of 14, hij heeft een licht verstandelijke beperking. Hij neemt ons mee iets verder het dorpje in. Even later worden we vermanend teruggeroepen door iemand van de organisatie dat we met de olifanten mee moeten! O ja, tuurlijk, we gaan een ritje op zo'n dikhuid maken!
We moeten wachten....waarom dan net die haast? Nou ja, iets later rijden wij met 2 olifanten door de schitterende natuur.
Voor ons niets...en achter ons niets.
Wij rijden niet graag in de file!
Het was een schitterende tocht van geloof ik toch wel anderhalf uur, echt heel erg mooi en een leuke ervaring!
Aangekomen bij het centrum zien we dezelfde kudde toeristen dringen om maar als eerste
met het bamboo-raften mee te mogen.
Wij gaan eerst maar eventjes rustig iets drinken en eten. Dat raften overigens gaat op bamboo-vlotten op een heel rustig stroompje. Het was echt heel rustgevend zo op dat kabbelende water. Opnieuw volop genoten van de schitterende natuur om ons heen. Het duurde geloof ik ook een dik uur.
Niemand voor ons, en niemand achter ons.
Op de terugweg nog bij een butterfly-farm/orchid-farm gestopt. Wel mooi, maar ik had er wel snel genoeg van.
Op naar het hotel!
-
20 Februari 2006 - 16:23
Annigje:
He hallo allemaal,
Tjee... dat is grappig, ik heb min of meer per ongeluk ook excact dezelfde tocht gemaakt en me op excact dezelfde manier geirriteerd en dusss ook lekker rustig aan gedaan en daardoor ook de file en stres van de rest gemist! Het is alsof ik mijn verhaal lees!Tja... die dingen maak je mee! Nou geniet en ook de groetjes van de hele klas!!! Liefs van Annigje. -
20 Februari 2006 - 16:26
Entermotion:
och ja en wij gaan op huisbezoek bij zr. odilia....zucht
het is miezerig koud ellendig regenweer.......zucht -
20 Februari 2006 - 18:18
Maarten:
Aan deze beschrijving te zien heb ik al reuze zin om een reisje met Neckerman te boeken!
Ik hoop wel dat Jasper en Matthijs hebben genoten van de "toeristentrap". -
20 Februari 2006 - 22:44
Christine:
Hoi lieve reizigers!
Wat schrijven jullie toch ontzettend leuk! Zo te lezen is Thailand versneld aan het veranderen. Jammer! Daar hadden wij in 1991 nog niet zo'n last van. Geniet van jullie laatste week in Thailand want een bijzonder land blijft het toch! Op naar puur natuur Nieuw Zeeland. You'll love it!
Jasper wat ben je groot geworden!
Nog even en dan kunnen we jullie live zien!
Tot dan!
Christine
xxx -
21 Februari 2006 - 13:05
Michael:
altijd nog beter dan terugkomen in nederland, zien dat entermotion een nieuwe directeur heeft (michael) het pand een andere eigenaar (michael), paul er met de rekening vandoor is en paula en roel in je husi wonenen en dat op hun naam staan. Dat ales onder toezicht van Moeder Marianne. Blijf dus maar lekker op vacantie. :) -
21 Februari 2006 - 13:06
Ps:
lijkt wel of ik geen nederlands kan tikken -
21 Februari 2006 - 13:16
Thomas.w.:
Hoi iedereen.
ik vind het fijn dat Julli het leuk hebben.
Ik heb een vraagje,hoe vinden de kinderen in Thailand de speeltjes eigelijk.
mischien kun je dat een keer in de tekst zetten.
groetjes thomas.w. -
22 Februari 2006 - 19:38
Seppo & Eugène:
Hoe moeten wij toch iedere keer reageren, van elk verhaal genieten zoveel. Jullie schrijven boeiend en vol met humor. Hebben jullie nog iets weten uit Nederland want ik/wij weten eigenlijk niets bijzonders te melden!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
