Stelletje schreeuwlelijkerds!!!

Wakker worden, het is bewolkt maar we gaan toch snel naar buiten. De boomerang uitproberen. Wat is dat leuk zeg... je gooit dat ding weg... dan vliegt ie met een beetje geluk tot buiten gezichtsveld... even wachten... nog even wachten... en dan!... komt ie niet meer terug!
Het devies; gooi je boomerang weg, wacht niet totdat ie terug komt maar ren je rot... d'r achteraan, zodat je 'm in het hoge gras ziet neerstorten, ben je 'm in ieder geval niet kwijt. 't Is meteen een goede manier voor wat ochtendgymnastiek!

Ook hier zijn weer volop papagaaien. Vele soorten. De 'sulphur crested kakatoo' zie je hier wel heel erg veel. Soms in hele zwermen zitten ze in bomen of komen ze overvliegen. Ze maken een vreselijk krijsgeluid, knetterhard! Als je een enkele in je tuin hebt is dat niet zo heel erg, maar als je een zwerm van 40 of 50 van die schreeuwlelijkerds boven je hoofd hebt, dan is het oorverdovend!

We hebben nog wat rondgekeken om koala's te spotten, maar er zat niks. We dachten aan de eucaliptusbomen te zien dat ze wel hier hadden kunnen zitten.
Na het ontbijtje en wat spelen doet Emile het gezelligste karweitje; de plee schoonmaken. We vullen het water bij met een keteltje want de slang past niet op de kraan. Lekker klungelen, maar dit echte kampeergevoel hoort er helemaal bij en we vinden dat gelukkig nog steeds erg leuk!

Eenmaal onderweg gaat de sealed road al snel over in een gravelroad. Daar mogen we eigenlijk met de camper niet op rijden, maar de weg lijkt redelijk en het is vele vele kilometers omrijden via de gewone weg.
Maar met de camper geeft de gravelroad helaas weinig tijdswinst.
Weinig kilometers... maar wel in vele uren!!
De camper rammelt en schudt aan alle kanten. Toch geeft het wel een geweldig gevoel om van de gewone weg af te zijn, ook al is het oncomfortabel. Met een 4WD zou dit echt een leuk avontuur zijn. Onderweg kijken we naar buiten en hopen wildlive te kunnen spotten.
Wat we zien zijn wel dode kangaroes langs de weg, een platgereden slang (ja, ze zijn er dus echt!) en een afgrijzelijke spin! Die was zo groot, je kon hem zelfs op deze weg met kiezels en keitjes niet eens missen... z'n lijf was zo groot als een pingpongbal! En dan van die wanstaltige grote poten. op z'n achterlijf wemelde het van de (volgens ons) mieren. (volgens anderen kunnen het ook babyspinnen geweest zijn). Jaagh!

Iets later rijden we door het geweldige historisch plaatsje Taralga (ahum). Dat stelt dus geen ruk voor, maar er is wel een leuk speeltuintje! We stoppen dus voor een break. De jongens gaan enthousiast spelen, maar ik blijf liever in de camper. Er vlogen hier net ook nog hele wolken errug grote sprinkhanen en andere insecten rond. Het klonk af en toe als hagelstenen tegen onze voorruit, als je allemaal van die beesten er tegenaan krijgt. Een sprinkhaan van wel 8 cm groot blijft met z'n dikke lijf aan de ruitenwisser vastkleven. Nadat we daar een paar kilometers tegenaan hadden gekeken, durfde Emile hem tijdens de stop met een stokkie te bevrijden. De voorkant van de auto is besmeurd met gele klodders ingewanden en hersenen. Ik voel me er niet echt prettig bij. Als ik toch even naar de wc bij 't speeltuintje ga (zo blijft onze camperwc wat langer leeg), ren ik gillend met de rillingen over m'n rug weg; op de muur zit een keigrote afschuwelijke doodenge spin. De jongens vinden het wel interessant en gaan met z'n drietjes kijken. Emile durft er nog een foto van te maken. Ook in het speeltuintje zitten overal van die holletjes in de grond, van funnelspiders of zo, die maken holen.
Eng hoor! Ik voel me er echt niet lekker bij en ben blij dat ik weer lekker in m'n campertje kan kruipen!

We rijden weer verder en zitten steeds meer 'in' het landschap. We beginnen het steeds mooier te vinden. Het schiet niet erg op maar het is wel erg leuk en avontuurlijk. Op een gegeven moment staat er werkelijk in the middle of nowhere een BBQ. De Aussie's zijn er dol op en je ziet ze overal; public BBQ's. Over het algemeen in parken en rest-areas. Net als public toilets, alles netjes, schoon en keurig verzorgd ook! Dat zou in Europa waarschijnlijk niet meer kunnen, daar zou alles denk ik vernield worden binnen de kortste keren. Alhoewel, in Zwitserland ziet alles er ook altijd keurig uit, het kan dus wel! Maar, nog even over die BBQ: alsof er hier op deze plek, uren en uren overal vandaan, een stukkie steak uit z'n achterklep haalt om tussen de slangen en spinnen rustig te gaan BBQ-en? Maf! Wij rijden dus door.

Tegen half 7 zijn we in Canberra, de capitol city van Australie. We rijden een half uur rond op zoek naar een leuk plekje, als onze held Jasper ineens een speeltuin ziet. De jongens gaan lekker spelen, wij bakken een eitje en smeren een boterhammetje (geen warm eten meer in huis). Morgen doen we weer boodschappen!
Matthijs gaat vroeg naar bed en Jasper houden we nog even op voor wat schoolwerk. Ook dat moet af en toe gebeuren (ja juffrouw Ati! Hoewel niet altijd dagelijks, proberen we echt de agenda met werkjes en leerstof bij te houden, en i.h.a. gaat dat best heel goed!!). Het voorkomt tevens dat de jongens weer veel te lang blijven ouwehoeren daar in de slaapcabine!
Maar eigenlijk is het alweer te laat geworden. Jasper is moe en hij maakt slordige foutjes, dat is niks voor hem! Morgen maar verder met leren! Ik vind het heel leuk om op deze manier te zien hoe je kind leert! Dat had ik anders nooit van zo dichtbij ervaren. Heel bijzonder!

Vandaag was weer een leuke, bijzondere dag, waar ik ook nog wel een beetje van nagriezel...

xxx Sylvia