Happy Valentine!
Door: Sylvia
14 Februari 2006 | Thailand, Ayutthaya
Jaja, zelfs hier bestaat er Valentine's Day! Vanuit een geweldig Ayutthaya sturen we bij deze aan iedereen veel liefs toe! XXX
Eerst even wat reacties op jullie stukjes.
Goh mam, wat leuk ik zelfs u aan het internetten heb gekregen, goed hoor! En u vroeg of we de speeltjes al weg hadden gegeven. Nou tot vandaag niet, maar vanaf nu nemen we altijd wat speeltjes mee als we op pad gaan, en met het weggeven zijn we dus vandaag begonnen. Dat komt ook omdat we vandaag voor het eerst op plekken zijn geweest waar normaal gesproken geen of nauwelijks toeristen komen, en dan pas kom je met de 'echte mensen' in aanraking. Die kinderen vinden het dan ook heel leuk en bijzonder als ze een speeltje krijgen. Maar daar zal ik straks verder over vertellen.
En pap, nee, ik ben nog niet naar de kapper geweest. Ik heb trouwens ook nog geen Thaise massage gehad, maar dat gaat zeker gebeuren! Kost hier maar 200 Bath (ongeveer 4,5 euro) voor een heel uur! Da's fijn!
Van Jasper moet ik ook iedereen thuis de groetjes doen, dusse Martijn, Anouk (ja het is hier heel warm, 35 graden warmer), Thomas (ik ben benieuwd naar je tekening van Bangkok), Noelle (volgende keer mag je mee), Marleen, Eva, Freek, juf Ati en de rest...heel veel groetjes! Jasper vindt het heel leuk als iemand iets schrijft! Hij kijkt ook vaak op de boekenleggers van Martijn en van zijn groep, en ook de tas bewonderen we elke dag!
Van Matthijs moet ik zeggen dat hij Karlijn, Esmee en Tom en Marc mist. Maar heel eerlijk gezegd denk ik zelf dat dat nog wel meevalt.
Jasper en Matthijs spelen heel fijn samen, veel beter dan thuis, terwijl ik dat nog wel zo spannend vond. Matthijs kijkt trouwens ook steeds op zijn boekenlegger met fotootjes en dan worden alle kindjes benoemd! Dat was echt een heel leuk cadeautje! En Annigje, ik zal morgenochtend als Matthijs wakker is meteen vertellen wat jij met 'je kindjes' hebt geschreven, zo lief!
En natuurlijk alle andere trouwe kijkers...(Eugene, Seppo, Jolanda, Marianne 2x, Marijke, Michael, en alle anderen) leuk hoor! En ome Cees en tante Frieda, dat valt toch wel mee van ons he? Dat we zo vaak iets schrijven op deze site! En niet pas 2 weken voor we terugkomen, hahaha. We hadden het trouwens ook niet verwacht dat we het zo leuk zouden vinden om te schrijven. Misschien komt dat wel omdat we echt elke dag de hele tijd met ons 4tjes bij elkaar zijn. Dan is het best lekker om even op jezelf te zijn en je gedachten op papier kunt zetten. En hier in dit internetcafeetje is dat geen straf met een gave dvd van Eric Clapton met BB King enzo op de achtergrond.
Vandaag hebben we tot nu toe de meest geweldige en mooiste 'echt Thaise' dag gehad! We zijn de hele middag met een tuktuk op stap geweest, naar allerlei niet-toeristische plekjes. Maar ik zal eerst even over gisteren vertellen.
Gisteren werden we onverwacht verrast met regen! De hele ochtend! Op zich wel een lekkere afwisseling, want het is dan meteen een stuk koeler. Ik vind dit warme klimaat trouwens echt geweldig! Ik heb het nog geen 1 keer te warm gehad. 's nachts staat de airco op 26 en dan is het dus echt koel op de kamer, fantastisch gewoon! Zelfs de jongens hebben geen last van de warmte, Matthijs zei gisteren zelfs dat ie het ijskoud had (?) Jasper heeft gelukkig dit keer geen zonneallergie. De jongen van Tony's Place (echt een geweldige tent, een aanrader voor andere reizigers!) vertelde dat de regering van Thailand voor die regen zorgt als het te droog is. Ze gaan dan kennelijk met vliegtuigen enzo de lucht in met 1 of ander chemisch spul, wat voor een gunstig klimaat voor een regenbui zorgt (?????) Ik weet echt niet of wij weer voor de gek gehouden worden (dat zal niet de eerste keer zijn), maar die jongen was echt bloedserieus! Emile en ik hadden er in ieder geval nog nooit van gehoord... Misschien een leuke voor Peter...kan dit echt?
Gelukkig werd het tegen de middag weer droog en besloten we met een Tuktuk de stad te gaan verkennen. Een tuktuk is een soort open mini autootje met 3 wielen, of misschien moet ik wel zeggen een hele grote brommer met 2 bankjes achterop, haha. Hoe dan ook, we zaten in het begin echt niet lekker op ons gemak hoor! Je moet je voorstellen dat men hier met deze dingen gewoon de snelweg opgaan en dat je aan alle kanten wordt ingehaald. Je zit verder helemaal los en ondanks dat ie maar zo'n 40 km/h rijdt, lijkt dat toch wel hard. En als je dan zo'n reuzenbus of vrachtwagen achter je aan ziet komen... wegkruipen helpt niet! Maar goed, na een poosje leek het toch wel een heel handig vervoersmiddel hier. We zijn in ieder geval naar een mooie tempel geweest (naam heb ik wel ergens opgeschreven, maar dat weet ik nu niet uit m'n hoofd), waar wij de tempel en de boedha's op de foto zetten, en de mensen om ons heen, onze jongens. Echt waar! Jasper en Matthijs lijken zelf wel een bezienswaardigheid! Jasper kan het nog steeds opbrengen om vriendelijk te lachen en om stil te staan voor de zoveelste foto, maar Matthijs heeft het nu wel gehd. En als hij dan hard z'n best doet om weg te komen (mensen houden hem dan gewoon stug vast of tillen hem dan op, niet te geloven!), dan moet iedereen nog harder lachen. Maarja, Matthijs is dan ook wel erg komisch als ie boos is. Je merkt echt dat Matthijs zelf zijn eigen favoriete mensen uitzoekt, waar hij dan ook heel close mee is. Andersom vindt hij niet leuk (en dat zou ikzelf trouwens ook niet leuk vinden).
Na de tempel zijn we naar een andere tempel geweest waar je op een olifant langs ruines van tempels kon rijden (pingping, dit is echt voor de toeristen). Toch maar gedaan, want dat is toch wel heel leuk voor de kinderen (maar stiekem natuurlijk ook voor ons). Nou jeetje zeg, wat wiebelt dat op zo'n ding! We zaten op een bankje bovenop zo'n brede rug... heen en weer...Emile wist weer waarom ie hoogtevrees had, hahaha. Ik zat naast Matthijs en hij vond het zo leuk dat ie op een gegeven moment zelfs mee ging wiebelen. Nou, wel lachen dat we dat gedaan hebben natuurlijk, je zit immers niet elke dag op zo'n joekel van een beest! Toch vonden wij de olifanten in Hua Hin leuker, omdat dat veel echter was. Deze olifanten liepen in file een rondje. Maar ja, toch ook wel weer indrukwekkend.
Na deze 'olifantentempels' zijn we met de tuktuk naar een 'thuis' van olifanten gebracht. Daar waren ook baby-olifantjes en dat is natuurlijk helemaal superschattig! Je kon ze daar voeren en dat is echt superkomisch, dat gesnuffel en geslurp met die slurfen. Ik hoop dat het binnenkort weer lukt om er foto's bij te plaatsen, dan laten we wel wat foto's van die joekels zien.
Het was gisteren al met al een hele leuke dag, maar wel met een hoog toeristengehalte.
Daarom vroegen we vandaag aan de tuktuk-chauffeur of hij ons naar wat gewonere plekken kon brengen, naar de gewone Thaise mensen, naar het normale leven hier. Plekken waar normaal gesproken geen toeristen komen. Nou... dat heeft ie gedaan, echt fantastisch! Nu hebben we veel meer van het echte Thailand gezien dan in de 2 weken hiervoor! Nu zijn we echt een eindje van de stad geweest langs kleinere straatjes en langs de eenvoudige huisjes. Hij bracht ons naar kennissen en familie van hem. We hebben gezien hoe ze van suiker ragfije rietsuiker (als een soort suikerspin) maken. Wonderlijk om te zien, hard werken voor die mensen, maar ook heerlijk trouwens.
Daarna na een poos tuktukken naar een familie die stenen maakt. Echt vanuit de harde grove klei, met water wat soppig maken met voeten en stokken, drassige klei via een machine in staven omgetoverd, en vervolgens gesneden in stenen. Die stenen stapelen ze op in de zon om te drogen (met plastic erover heen) en een tijd later worden ze in een soort overdekte schuur opgestapeld met sleuven in het midden, waar ze vervolgens een vuurtje in stoken met behulp van... de vliesjes van zilvervliesrijst! We wisten al van Indonesie dat ze ons uitlachen omdat wij de vliesjes eten, en ook hier blijkt weer dat ze er andere dingen meedoen... vuurtje stoken om stenen te bakken bijvoorbeeld, geweldig toch! Verder hele families voor hun huisjes, midden in de rotzooi (ze zouden hier eens moeten komen met het programma 'hoe schoon is jouw huis', haha...of nee, laat die trouwens maar weg hier). Hier zien we nu dus ook kinderen die ons verbaasd aankijken (blanke huid, blonde haren, erg lang) en aan wie we graag speeltjes uitdelen. Mijn moeder, Thomas, Noelle en Esmee hebben een poosje kleine speeltjes verzameld (uit verrassingseieren enzo) en die mochten wij meenemen om uit te delen. De kinderen zelf snapten natuurlijk niet wat Jasper en Matthijs bedoelden, maar de grote mensen van de families vonden het geweldig. We hebben trouwens ook iemand de was zien doen in tonnen, dat was ook wel mooi om te zien (en dan ben ik weer heel dankbaar dat wij thuis gewoon wasmachines hebben).
Verder zijn we nog gestopt bij vrouwen die superdunne bamboestokjes aan het sorteren waren en dit vervolgens tot een 'baal' maakten. Van deze stokjes worden later wierrookstokje gemaakt. Soms voor Boedha, soms tegen de muskieten.
We hebben nog wel het 1 en ander gedaan en gezien, maar ik heb ondertussen weer een stijve arm gekregen en maak nu wel steeds heel veel typefouten, dat ik denk dat ik maar stop nu. Ik ga maar gauw terug naar Emile, nog even genieten vban deze avond hier. Ayutthaya is echt een keileuke stad en ik vind het best jammer om hier nu al weg te gaan, maar de tijd gaat snel als je lol hebt... We hebben voor morgenavond de nachttrein geboekt om door te reizen naar Chiang Mai. Ook die omgeving moet prachtig zijn, dus daar hebben we ook ff tijd voor nodig! En over anderhalve week zit ons Thailand avontuur er alweer op! Niet te geloven he?!
Nou, allemaal weer de romantische valentine's love and greetings van Sylvia xxx
PS Wisten jullie dat de klank van het woord 'mooi' in het Thaias 'schaamhaar' betekent?! Ik niet, nu wel, hahaha. Dus ik zeg geen 'mooi' meer als ik iets 'nice' zie.
PS 2 Zo pap of mam, u bent snel met uw reactie! kus!
Eerst even wat reacties op jullie stukjes.
Goh mam, wat leuk ik zelfs u aan het internetten heb gekregen, goed hoor! En u vroeg of we de speeltjes al weg hadden gegeven. Nou tot vandaag niet, maar vanaf nu nemen we altijd wat speeltjes mee als we op pad gaan, en met het weggeven zijn we dus vandaag begonnen. Dat komt ook omdat we vandaag voor het eerst op plekken zijn geweest waar normaal gesproken geen of nauwelijks toeristen komen, en dan pas kom je met de 'echte mensen' in aanraking. Die kinderen vinden het dan ook heel leuk en bijzonder als ze een speeltje krijgen. Maar daar zal ik straks verder over vertellen.
En pap, nee, ik ben nog niet naar de kapper geweest. Ik heb trouwens ook nog geen Thaise massage gehad, maar dat gaat zeker gebeuren! Kost hier maar 200 Bath (ongeveer 4,5 euro) voor een heel uur! Da's fijn!
Van Jasper moet ik ook iedereen thuis de groetjes doen, dusse Martijn, Anouk (ja het is hier heel warm, 35 graden warmer), Thomas (ik ben benieuwd naar je tekening van Bangkok), Noelle (volgende keer mag je mee), Marleen, Eva, Freek, juf Ati en de rest...heel veel groetjes! Jasper vindt het heel leuk als iemand iets schrijft! Hij kijkt ook vaak op de boekenleggers van Martijn en van zijn groep, en ook de tas bewonderen we elke dag!
Van Matthijs moet ik zeggen dat hij Karlijn, Esmee en Tom en Marc mist. Maar heel eerlijk gezegd denk ik zelf dat dat nog wel meevalt.
Jasper en Matthijs spelen heel fijn samen, veel beter dan thuis, terwijl ik dat nog wel zo spannend vond. Matthijs kijkt trouwens ook steeds op zijn boekenlegger met fotootjes en dan worden alle kindjes benoemd! Dat was echt een heel leuk cadeautje! En Annigje, ik zal morgenochtend als Matthijs wakker is meteen vertellen wat jij met 'je kindjes' hebt geschreven, zo lief!
En natuurlijk alle andere trouwe kijkers...(Eugene, Seppo, Jolanda, Marianne 2x, Marijke, Michael, en alle anderen) leuk hoor! En ome Cees en tante Frieda, dat valt toch wel mee van ons he? Dat we zo vaak iets schrijven op deze site! En niet pas 2 weken voor we terugkomen, hahaha. We hadden het trouwens ook niet verwacht dat we het zo leuk zouden vinden om te schrijven. Misschien komt dat wel omdat we echt elke dag de hele tijd met ons 4tjes bij elkaar zijn. Dan is het best lekker om even op jezelf te zijn en je gedachten op papier kunt zetten. En hier in dit internetcafeetje is dat geen straf met een gave dvd van Eric Clapton met BB King enzo op de achtergrond.
Vandaag hebben we tot nu toe de meest geweldige en mooiste 'echt Thaise' dag gehad! We zijn de hele middag met een tuktuk op stap geweest, naar allerlei niet-toeristische plekjes. Maar ik zal eerst even over gisteren vertellen.
Gisteren werden we onverwacht verrast met regen! De hele ochtend! Op zich wel een lekkere afwisseling, want het is dan meteen een stuk koeler. Ik vind dit warme klimaat trouwens echt geweldig! Ik heb het nog geen 1 keer te warm gehad. 's nachts staat de airco op 26 en dan is het dus echt koel op de kamer, fantastisch gewoon! Zelfs de jongens hebben geen last van de warmte, Matthijs zei gisteren zelfs dat ie het ijskoud had (?) Jasper heeft gelukkig dit keer geen zonneallergie. De jongen van Tony's Place (echt een geweldige tent, een aanrader voor andere reizigers!) vertelde dat de regering van Thailand voor die regen zorgt als het te droog is. Ze gaan dan kennelijk met vliegtuigen enzo de lucht in met 1 of ander chemisch spul, wat voor een gunstig klimaat voor een regenbui zorgt (?????) Ik weet echt niet of wij weer voor de gek gehouden worden (dat zal niet de eerste keer zijn), maar die jongen was echt bloedserieus! Emile en ik hadden er in ieder geval nog nooit van gehoord... Misschien een leuke voor Peter...kan dit echt?
Gelukkig werd het tegen de middag weer droog en besloten we met een Tuktuk de stad te gaan verkennen. Een tuktuk is een soort open mini autootje met 3 wielen, of misschien moet ik wel zeggen een hele grote brommer met 2 bankjes achterop, haha. Hoe dan ook, we zaten in het begin echt niet lekker op ons gemak hoor! Je moet je voorstellen dat men hier met deze dingen gewoon de snelweg opgaan en dat je aan alle kanten wordt ingehaald. Je zit verder helemaal los en ondanks dat ie maar zo'n 40 km/h rijdt, lijkt dat toch wel hard. En als je dan zo'n reuzenbus of vrachtwagen achter je aan ziet komen... wegkruipen helpt niet! Maar goed, na een poosje leek het toch wel een heel handig vervoersmiddel hier. We zijn in ieder geval naar een mooie tempel geweest (naam heb ik wel ergens opgeschreven, maar dat weet ik nu niet uit m'n hoofd), waar wij de tempel en de boedha's op de foto zetten, en de mensen om ons heen, onze jongens. Echt waar! Jasper en Matthijs lijken zelf wel een bezienswaardigheid! Jasper kan het nog steeds opbrengen om vriendelijk te lachen en om stil te staan voor de zoveelste foto, maar Matthijs heeft het nu wel gehd. En als hij dan hard z'n best doet om weg te komen (mensen houden hem dan gewoon stug vast of tillen hem dan op, niet te geloven!), dan moet iedereen nog harder lachen. Maarja, Matthijs is dan ook wel erg komisch als ie boos is. Je merkt echt dat Matthijs zelf zijn eigen favoriete mensen uitzoekt, waar hij dan ook heel close mee is. Andersom vindt hij niet leuk (en dat zou ikzelf trouwens ook niet leuk vinden).
Na de tempel zijn we naar een andere tempel geweest waar je op een olifant langs ruines van tempels kon rijden (pingping, dit is echt voor de toeristen). Toch maar gedaan, want dat is toch wel heel leuk voor de kinderen (maar stiekem natuurlijk ook voor ons). Nou jeetje zeg, wat wiebelt dat op zo'n ding! We zaten op een bankje bovenop zo'n brede rug... heen en weer...Emile wist weer waarom ie hoogtevrees had, hahaha. Ik zat naast Matthijs en hij vond het zo leuk dat ie op een gegeven moment zelfs mee ging wiebelen. Nou, wel lachen dat we dat gedaan hebben natuurlijk, je zit immers niet elke dag op zo'n joekel van een beest! Toch vonden wij de olifanten in Hua Hin leuker, omdat dat veel echter was. Deze olifanten liepen in file een rondje. Maar ja, toch ook wel weer indrukwekkend.
Na deze 'olifantentempels' zijn we met de tuktuk naar een 'thuis' van olifanten gebracht. Daar waren ook baby-olifantjes en dat is natuurlijk helemaal superschattig! Je kon ze daar voeren en dat is echt superkomisch, dat gesnuffel en geslurp met die slurfen. Ik hoop dat het binnenkort weer lukt om er foto's bij te plaatsen, dan laten we wel wat foto's van die joekels zien.
Het was gisteren al met al een hele leuke dag, maar wel met een hoog toeristengehalte.
Daarom vroegen we vandaag aan de tuktuk-chauffeur of hij ons naar wat gewonere plekken kon brengen, naar de gewone Thaise mensen, naar het normale leven hier. Plekken waar normaal gesproken geen toeristen komen. Nou... dat heeft ie gedaan, echt fantastisch! Nu hebben we veel meer van het echte Thailand gezien dan in de 2 weken hiervoor! Nu zijn we echt een eindje van de stad geweest langs kleinere straatjes en langs de eenvoudige huisjes. Hij bracht ons naar kennissen en familie van hem. We hebben gezien hoe ze van suiker ragfije rietsuiker (als een soort suikerspin) maken. Wonderlijk om te zien, hard werken voor die mensen, maar ook heerlijk trouwens.
Daarna na een poos tuktukken naar een familie die stenen maakt. Echt vanuit de harde grove klei, met water wat soppig maken met voeten en stokken, drassige klei via een machine in staven omgetoverd, en vervolgens gesneden in stenen. Die stenen stapelen ze op in de zon om te drogen (met plastic erover heen) en een tijd later worden ze in een soort overdekte schuur opgestapeld met sleuven in het midden, waar ze vervolgens een vuurtje in stoken met behulp van... de vliesjes van zilvervliesrijst! We wisten al van Indonesie dat ze ons uitlachen omdat wij de vliesjes eten, en ook hier blijkt weer dat ze er andere dingen meedoen... vuurtje stoken om stenen te bakken bijvoorbeeld, geweldig toch! Verder hele families voor hun huisjes, midden in de rotzooi (ze zouden hier eens moeten komen met het programma 'hoe schoon is jouw huis', haha...of nee, laat die trouwens maar weg hier). Hier zien we nu dus ook kinderen die ons verbaasd aankijken (blanke huid, blonde haren, erg lang) en aan wie we graag speeltjes uitdelen. Mijn moeder, Thomas, Noelle en Esmee hebben een poosje kleine speeltjes verzameld (uit verrassingseieren enzo) en die mochten wij meenemen om uit te delen. De kinderen zelf snapten natuurlijk niet wat Jasper en Matthijs bedoelden, maar de grote mensen van de families vonden het geweldig. We hebben trouwens ook iemand de was zien doen in tonnen, dat was ook wel mooi om te zien (en dan ben ik weer heel dankbaar dat wij thuis gewoon wasmachines hebben).
Verder zijn we nog gestopt bij vrouwen die superdunne bamboestokjes aan het sorteren waren en dit vervolgens tot een 'baal' maakten. Van deze stokjes worden later wierrookstokje gemaakt. Soms voor Boedha, soms tegen de muskieten.
We hebben nog wel het 1 en ander gedaan en gezien, maar ik heb ondertussen weer een stijve arm gekregen en maak nu wel steeds heel veel typefouten, dat ik denk dat ik maar stop nu. Ik ga maar gauw terug naar Emile, nog even genieten vban deze avond hier. Ayutthaya is echt een keileuke stad en ik vind het best jammer om hier nu al weg te gaan, maar de tijd gaat snel als je lol hebt... We hebben voor morgenavond de nachttrein geboekt om door te reizen naar Chiang Mai. Ook die omgeving moet prachtig zijn, dus daar hebben we ook ff tijd voor nodig! En over anderhalve week zit ons Thailand avontuur er alweer op! Niet te geloven he?!
Nou, allemaal weer de romantische valentine's love and greetings van Sylvia xxx
PS Wisten jullie dat de klank van het woord 'mooi' in het Thaias 'schaamhaar' betekent?! Ik niet, nu wel, hahaha. Dus ik zeg geen 'mooi' meer als ik iets 'nice' zie.
PS 2 Zo pap of mam, u bent snel met uw reactie! kus!
-
14 Februari 2006 - 15:05
Earlybird:
Hallo,
Ik kan haast niet wachten,
hoe dit spannende verhaal afloopt.
groetjes. -
14 Februari 2006 - 16:53
Scotland 2006:
Fantastisch om jullie reis zo gedetailleerd te volgen. We laten ook elke keer de foto's aan Emma en Casper zien zodat die al even hard meeleven met jullie geweldige avontuur. Deze website is echt een gouden vondst.
Wel, morgen gaat de Schotland Express weer vertrekken. Ik zie er altijd een beetje tegenop en weet vandaag wel waar ik liever ben: Thailand ziet er opeens wel heel lekker warm uit! In Schotland is het op het moment niet erg winters, er ligt vrijwel geen sneeuw, het is zo'n 0 tot 4 graden met wat (natte) sneeuwbuien en wat zon. Wel goed om te wandelen, niet goed voor de sneeuw-ervaring. Ik denk Emile dat olifanten, tuk-tuk's en scherp eten dit jaar een prima alternatief is voor whisky en bevroren tenen.
Heel veel groeten van de Schotland-gangers. Keep enjoying! -
14 Februari 2006 - 18:36
Cees & Frieda:
Hoi Sylvia,
Wat fijn, dat jullie het zo naar de zin hebben.
Iedere bijzonderheid wordt op een leuke manier beschreven.(echt beeeeeldigggg!!!) Goede reis naar Chiang Mai en geniet van het laatste gedeelte van het Thailands avontuur. Wat gaat het toch snel!!!
Veel liefs en groetjes voor jullie alle vier,
xxxjes, Cees & Frieda
P.S. Inderdaad verbazingwekkend hoe vaak jullie de site met leuke en lange verhalen "vullen".
Tof hoor!!!!! -
14 Februari 2006 - 19:02
Bernd En Sandra:
Happy Valentine too!!!!!!!
Ook ik kijk bijna iedere dag of er een berichtje is, ik heb over jullie site vertelt op het werk en ook zij willen even kijken dus bij deze ze vonden het prachtig.
Tot de volgende keer maar weer. grt -
14 Februari 2006 - 19:35
Aly En Rene:
Leuk om te lezen dat jullie het zo naar je zin hebben. Ken ik die oranje broek van Emile nopg uit Afrika?
Geniet er van!
Groet, Aly en Rene -
14 Februari 2006 - 22:41
Seppo & Eugène:
Lieve luitjes,
Ook voor jullie een heerlijke Valentine, jullie denken ook aan alles. Wat een genot om jullie verhalen te lezen. Wij krijgen eigenlijk het gevoel dat wij vanaf hier niets te melden hebben of niets beleven. Ook wij beleven hier weer van alles maar voor daar zijn die verhalen minder interesant. Wij kijken weer uit naar de volgende verhalen. Dikke kus voor allen, Seppo & Eugène -
14 Februari 2006 - 23:02
Theo Vink:
hallo beste mensen ik ben erg blij om jullie zo te volgen op jullie fijn vakantie en zo te zien en horen bevalt het best. Thuis gaat het ook best, ik hoor nog wel van jullie groetjes van Theo Vink -
15 Februari 2006 - 01:15
Luke:
Luke zegt: he, we hebben op school net vanalles over Thailand geleerd. En ik kan tot tien tellen in het thais!
Grappig hoor!
Christine zegt: Geniet nog van het mooie Thailand! Geweldige verhaal weer! We mailen....
Heel veel liefs,
Christine -
15 Februari 2006 - 06:50
Andre:
Regen maken met chemicalien kan echt hoor.
Met Daan ging dat precies zo als met jullie jongens, dat komt door hun blonde haar.
Op gegeven moment kreeg Daan er trouwens ook genoeg van.
Vrijdag vertrekken wij naar Italie om te skieen, wat een tegenstelling of niet dan.
Groeten,
Annemarieke, Daan en andre -
15 Februari 2006 - 08:22
Michael:
nog andehalve week, jullie moeten je schamen als je dan niet beide 3/4 massages hebben gehad ;) -
15 Februari 2006 - 10:50
Anton:
weer veel belevenissen, Emile, over een paar uurtjes zitten wij in het koude Schotland!!!!!!
Groet Anton -
15 Februari 2006 - 11:27
Marianne G.:
Hi reizigers,
Dat is nog eens wat anders dan elke dag een ritje van een naar je werk, met altijd hetzelfde 4- of 2-wielige voertuig, de dagelijkse routine in ons kikkerlandje. Daar is de spanning zo langzamerhand wel van af.
Wat wel spannend is, is Barts vertrek uit huis. Hij is druk doende zijn flatje te fatsoeneren wat erg veel werk is. Werkelijk alles moet worden geschilderd. Tot nu toe bivakeert hij tussen de verfpotten. stof en troep (ja hoor, daar staat echt een bed tussen). Wel blijkt hij toch een enorm gevoel voor hygiëne te hebben ontwikkeld. Waar zou hij dat toch van hebben? Hij kreeg een hele smerige koelkast en kookplaat, die hij werkelijk spik en span heeft geboend. Ook de keukenkastjes - ik vond ze wel schoon - moesten toch een poetsbeurt ondergaan. Dus dat deel van zijn flatje is wel in orde, nu de rest nog.
Ook is Bart druk doende geweest alle (cement)gaatjes een een stenen muur in zijn slaapkamer op te stoppen met plamuur, "want daar zouden spinnetjes in kunnen gaan zitten" en dat vond Bart geen fris idee.
Het zal nog wel even duren voordat de "verbouwing" gereed is, want de vorderingen worden ook beperkt door zijn financiele middelen.
Maar goed, t.z.t zal het wel wat worden.
Tussendoor komt Bart nog wel eens even "bijtanken", want nachtdienst draaien en slapen tussen de rotzooi zonder dat je de ruimtes kunt verduisteren valt niet mee. Maar twee dagen thuis slapen en eten deed de wallen onder zijn ogen wel weer slinken. Trouwens, Bart nodigde mij voor mijn weekendtrip naar Winterberg uit om bij hem te eten. Zittend op verfpotten hebben we gegeten: een heerlijke kogelbiefstuk met kruidenboter (aanbieding bij de Lidl), doperwtjes en kidneybeans en een tiramisutoetje na. De groenten waren niet de meest voor de hand liggende combinatie, maar het smaakte goed. Bovendien was het qua vitamines tenminste een verantwoorde maaltijd, en daar heb ik thuis altijd op "gehamerd". Soms denk je als ouder: zou het dan toch allemaal niet voor niets zijn geweest?
Marijke is, zoals altijd, druk en bezig met haar afstudeerprojekten. Zag vandaag op internet (TKMST, een website en tevens maandblad voor scholieren)dat haar filmpje (met de 4 camara's en muziek van Simeon ten Holt)door de hoofdredacteur (die ze tijdens haar stage in Amsterdam in de trein had leren kennen) was geplaatst. Aardig van hem is dat hij haar noemt: Marijke Goeting. Het is nog niet zover maar over 2 maanden verwachten we dat HM de Koningin heeft beslist en dat het dan een feit is.
Dat was dan het enerverende nieuws aan deze zijde van de aardkloot.
Heel veel liefs,
Marianne G.
(ik doe maar met G. want er blijkt nog een andere Marianne actief op jullie site) -
15 Februari 2006 - 13:48
Marijke:
Zo, wat een verhalen van mijn lieve moeder, daar kan ik nauwelijks nog iets aan toevoegen...
Behalve dat ik het geweldig vind dat jullie ook de niet-toeristische plekken gezien hebben! Ben heel benieuwd naar de foto's van, en verhalen over, de 'echte' cultuur daar. (En trouwens ook van de andere gebieden die jullie nog gaan zien.) Dat zijn toch bijzondere en waardevolle dingen van zo'n wereldreis. En dat levert toch ook de meeste inzichten op van andere culturen, waardoor we of onze cultuur meer waarderen of dingen overnemen uit andere. Hebben jullie eigenlijk ook gesprekken met de mensen daar? Of is dat door het taalverschil onmogelijk? Ik weet nog dat mama en ik in Kenya gesprekken hadden met mensen daar (ergens in de bush) die vertelden over hoe de invloed van 'blanken' hun leven veranderd had en hoe het verschil in mentaliteit, welvaart enz. zich uitte. Zo kun je ook met een nieuwe blik naar veel dingen van je eigen cultuur kijken. Erg interessant en veel geleerd!
Ik vind het trouwens zo leuk om te lezen over de jongens! Zie het helemaal voor me! Nou, ik kijk uit naar de volgende verhalen.
Liefs, Marijke -
15 Februari 2006 - 20:05
Marianne:
Ryan heeft een dochtertje; Nikki genaamd! Het kamertje van Paula is geverfd en heel mooi geworden. Hier alles okee,en Entermotion stond in de krant!!!!Een patient van Paul had een stuk geschreven over hoe goed ze door Paul was behandeld, super he? liefs aan allen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
