Twee keer plezier
Door: Emile
20 Februari 2006 | Thailand, Chiang Mai
We zijn in Chiang Mai.
Na de toch best avontuurlijke treinreis naar Chiang Mai en de nogal beroerde guesthouse zijn we verhuisd naar een redelijk hotel in het centrum.
Toch wel grappig hoe dat hier allemaal gaat,
ik kom even terug op de treinreis. Omdat het perron te kort is voor deze grote trein met 15 wagons zullen de laatste wagons niet aan het perron stoppen, maar een eindje erachter. Wij zitten in wagon 13. We worden keurig door een perronbeamte naar achteren gedirigeert precies waar wagon 13 tot stilstand zal komen. Een klein eindje lopen door stof en blubber, geen perron, geen verlichting (het is tegen negenen en stikdonker). De opstap is daardoor behoorlijk hoog, we tillen de jongens en de bagage erin. Ik heb mijn grote 20 kg wegende rugzak op...en pas daarmee zowel in de breedte als in de hoogte met enig wringwerk toch door het deurtje. Eenmaal binnen herhaalt het gewring zich...maar hier lukt het niet...af dat ding dus. De wagon hefet zitjes links en rechts waarvan er al enkele omgetoverd zijn tot bedden. Dat is best hartstikke leuk. De trein zit voornamelijk vol toeristen en ik heb as usual weer snel wat te kletsen. De jongens vinden het zoals Sylvia al schreef fantastisch. Ze hebben in Thailand smalspoor. Ik denk dat mede daardoor (en het wel goede maar nogal oude materieel) dat de trein wel ongelovelijk bewegelijk is. In het begin af en toe wat eng zelfs maar op een gegeven moment went het gevoel toch en denk je niet meer 'nog zo'n zwieper en we liggen ernaast'.
Ontbijt in de trein, gebakken eieren en wordtjes, koud geworden, het vet gestold, de toast zacht en taai, best vies. Sinaasappelsap kennen ze hier wel, maar je krijgt altijd een soort veel te zoete dikkerige siroop, eigenlijk ook niet lekker.
Het eten bevalt wel nog steeds goed, hoewel de Indonesische keuken me toch wel iets meer bekoort.
De meeste Thaise gerechten zijn behoorlijk spicy en worden veelal gekruid met gemberwortel, citroengras, lemonleaves en pepers. Bijna iedere avond hebben we zakdoekjes nodig van de tranen in de ogen en een loopneus. Dat is niet van ontroering maar omdat het zooo enorm scherp is.
Gisteren was weer zo'n gerecht wat niet te blussen was. Ik drink iedere dag Shinga beer hier bij het eten. Buiten dat het wel lekker is en goed is voor de dorst, heb je het nodig om te blussen. Gisteren was het dus niet meer te blussen, dan weet je niet meer waar je het zoeken moet. Dan helpt niets meer. Zelfs de warme adem die je uitademt versterkt dan het branden in je mond en op je lippen. En het duurde...en duurde...en duurde, dan zijn minuten heeel errug lang!
Het fijne is wel dat je echt waar voor je geld krijgt! Want ook de volgende dag heb je voor de tweede keer plezier van je maaltijd...als je naar de plee gaat! Allemachtig...zelfs dan krijg je weer zo'n brandende sensatie (gelukkig gaat die wel sneller weg)
Die plee's hier is ook iets aparts hoor.
Als je al een fatsoenlijke plee hebt, op de plekken waar met name de Thai zelf komen zijn er meestal van die hurkplee's, vaak echt goor en ruften joh! Die rust proberen ze dan weg te krijgen met ballen van een of ander chemisch goedje maar ik vindt niet dat dat het er beter op maakt.
Nee, doe mij dan maar de gewone pot. Die is hier echter meestal gevuld tot de rand met water, zo hoort dat hier.
Dan zit je dus zo scherp te drieten en wil je aan het eind graag zo snel mogelijk die hete zooi wegvegen...hup...plons met je klauw met wc-papier in het water waar je net in hebt gepist en gescheten. Lekker hoor.
Je moet dus eerst een beetje gymnastiek doen. Eerst een stukje omhoog komen, voorover buigen en dan pas gaan vegen...want anders...plons!
Als er al wc papier is gooi je dat hier niet in de plee maar in een emmertje, wat ik verder niet zal beschrijven! Hoe krijg je zo'n goor klereding nou ooit open zonder je handen vol kak van anderen te krijgen? Toch maar in de plee gooien dus.
Bij ieder plee hier is een soort mini-mandi (een bak met water en een steelpannetje waar je je mee doucht, of je kont mee afspoelt).
Vaak is er ook een kont-douche. Die pak je met rechts om vervolgens met je linkerhand (vandaar dat links de onreine hand is) de boel af te wassen. (Bij een stevige droge keutel overigens geen probleem maar je kunt je nog wel iets anders voorstellen)
Die douche heeft nooit een kraan maar altijd een soort knijper. Als je daarop drukt komt er water uit. Laatst had ik er een daar was de druk wel erg hoog en de waterstraal ketste alles seiknat. Best handig dus...hmm.
Ik hoop altijd maar dat de mensen die dingen met de goede hand gebruiken (evenals de deurkruk!).
Na de toch best avontuurlijke treinreis naar Chiang Mai en de nogal beroerde guesthouse zijn we verhuisd naar een redelijk hotel in het centrum.
Toch wel grappig hoe dat hier allemaal gaat,
ik kom even terug op de treinreis. Omdat het perron te kort is voor deze grote trein met 15 wagons zullen de laatste wagons niet aan het perron stoppen, maar een eindje erachter. Wij zitten in wagon 13. We worden keurig door een perronbeamte naar achteren gedirigeert precies waar wagon 13 tot stilstand zal komen. Een klein eindje lopen door stof en blubber, geen perron, geen verlichting (het is tegen negenen en stikdonker). De opstap is daardoor behoorlijk hoog, we tillen de jongens en de bagage erin. Ik heb mijn grote 20 kg wegende rugzak op...en pas daarmee zowel in de breedte als in de hoogte met enig wringwerk toch door het deurtje. Eenmaal binnen herhaalt het gewring zich...maar hier lukt het niet...af dat ding dus. De wagon hefet zitjes links en rechts waarvan er al enkele omgetoverd zijn tot bedden. Dat is best hartstikke leuk. De trein zit voornamelijk vol toeristen en ik heb as usual weer snel wat te kletsen. De jongens vinden het zoals Sylvia al schreef fantastisch. Ze hebben in Thailand smalspoor. Ik denk dat mede daardoor (en het wel goede maar nogal oude materieel) dat de trein wel ongelovelijk bewegelijk is. In het begin af en toe wat eng zelfs maar op een gegeven moment went het gevoel toch en denk je niet meer 'nog zo'n zwieper en we liggen ernaast'.
Ontbijt in de trein, gebakken eieren en wordtjes, koud geworden, het vet gestold, de toast zacht en taai, best vies. Sinaasappelsap kennen ze hier wel, maar je krijgt altijd een soort veel te zoete dikkerige siroop, eigenlijk ook niet lekker.
Het eten bevalt wel nog steeds goed, hoewel de Indonesische keuken me toch wel iets meer bekoort.
De meeste Thaise gerechten zijn behoorlijk spicy en worden veelal gekruid met gemberwortel, citroengras, lemonleaves en pepers. Bijna iedere avond hebben we zakdoekjes nodig van de tranen in de ogen en een loopneus. Dat is niet van ontroering maar omdat het zooo enorm scherp is.
Gisteren was weer zo'n gerecht wat niet te blussen was. Ik drink iedere dag Shinga beer hier bij het eten. Buiten dat het wel lekker is en goed is voor de dorst, heb je het nodig om te blussen. Gisteren was het dus niet meer te blussen, dan weet je niet meer waar je het zoeken moet. Dan helpt niets meer. Zelfs de warme adem die je uitademt versterkt dan het branden in je mond en op je lippen. En het duurde...en duurde...en duurde, dan zijn minuten heeel errug lang!
Het fijne is wel dat je echt waar voor je geld krijgt! Want ook de volgende dag heb je voor de tweede keer plezier van je maaltijd...als je naar de plee gaat! Allemachtig...zelfs dan krijg je weer zo'n brandende sensatie (gelukkig gaat die wel sneller weg)
Die plee's hier is ook iets aparts hoor.
Als je al een fatsoenlijke plee hebt, op de plekken waar met name de Thai zelf komen zijn er meestal van die hurkplee's, vaak echt goor en ruften joh! Die rust proberen ze dan weg te krijgen met ballen van een of ander chemisch goedje maar ik vindt niet dat dat het er beter op maakt.
Nee, doe mij dan maar de gewone pot. Die is hier echter meestal gevuld tot de rand met water, zo hoort dat hier.
Dan zit je dus zo scherp te drieten en wil je aan het eind graag zo snel mogelijk die hete zooi wegvegen...hup...plons met je klauw met wc-papier in het water waar je net in hebt gepist en gescheten. Lekker hoor.
Je moet dus eerst een beetje gymnastiek doen. Eerst een stukje omhoog komen, voorover buigen en dan pas gaan vegen...want anders...plons!
Als er al wc papier is gooi je dat hier niet in de plee maar in een emmertje, wat ik verder niet zal beschrijven! Hoe krijg je zo'n goor klereding nou ooit open zonder je handen vol kak van anderen te krijgen? Toch maar in de plee gooien dus.
Bij ieder plee hier is een soort mini-mandi (een bak met water en een steelpannetje waar je je mee doucht, of je kont mee afspoelt).
Vaak is er ook een kont-douche. Die pak je met rechts om vervolgens met je linkerhand (vandaar dat links de onreine hand is) de boel af te wassen. (Bij een stevige droge keutel overigens geen probleem maar je kunt je nog wel iets anders voorstellen)
Die douche heeft nooit een kraan maar altijd een soort knijper. Als je daarop drukt komt er water uit. Laatst had ik er een daar was de druk wel erg hoog en de waterstraal ketste alles seiknat. Best handig dus...hmm.
Ik hoop altijd maar dat de mensen die dingen met de goede hand gebruiken (evenals de deurkruk!).
-
20 Februari 2006 - 17:37
Petra S:
We genieten van jullie verhalen! We kunnen inmiddels heel levendig voorstellen hoe het er aan toe gaat. -
20 Februari 2006 - 19:40
Mama:
Lieve Emile,
Wel goed je handen wassen he!
veel liefs -
20 Februari 2006 - 21:07
Piet En Lin:
Emile,
Als ik jou was zou ik wachten met schijten totdat je in Nieuw Zeeland bent. Voorkomt een hoop shit! (aan je handen).
We hebben smakelijk gelachen om je smakelijke toilet avonturen en hebben zelf thuis even lekker op een schone plee zitten nagenieten!
Veel plezier in Thailand! Groet aan Syl en de kids.
En je weet het:
Wat een ontzettende PUKI plee!! -
20 Februari 2006 - 22:13
Theo En Ans:
Wij genieten van jullie verhalen, maar deze overtreft alles, zitten we net lekker achter een heerlijk hollands bakkie koffie met een echte Bosse Bol samen jullie verhaal te lezen,het lijkt ons beter die bosse bol tot morgen te bewaren!!!!!!! Nog veel plezier (ook op de plees). Hoe gaat dat eigenlijk met de jongens, als die naar de wc moeten?
O,ja Paul heeft ons uitdrukkelijk de groetjes gedaan. Dank je wel.
Groetjes -
22 Februari 2006 - 19:02
Seppo & Eugène:
Gelukkig ook wij zijn er weer, het internet was er een paar dagen uit dus het is weer genieten met een wat verhalen in het voor uitzicht zagen we. Bij dit eerste vehaal alweer flink zitten lachen. -
23 Februari 2006 - 09:23
Frieda:
Hoi Emile,
Eindelijk weer tijd om te reageren op jullie berichten
Hou op "schijt" uit, wat een verhaal, prachtig in geuren en kleuren verteld.
Neem de adviezen goed ter harte: goed je handen wassen en neem inderdaad de volgende sanitaire stop in Nieuw Zeeland.
Vreselijk moeten lachen,
dat ik nu zo nodig moet p......
Na deze onderbroekenlol ga ik het volgende bericht lezen.
Liefs en groetjes aan Sylvia & de kids
xxxCees &Frieda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
