Meer dagboek van de camperdagen

Hoi!
Nu mag ik weer effe.
Bij Lake Ianthe werden we 's morgens verrast door mensen die dat campingplekje gebruikten als vertrekpunt voor hun bootreisje, zowel prive als een heus boottripje langs bijzondere vogels (haha, echt iets voor ons). Wel grappig, maar na eventjes buiten spelen met de jongens en het legen van de plee, ook weer hoog tijd om verder te gaan > op richting de Franz Joseph Gletsjer.
Ook deze vervolgroute is weer schitterend mooi! Het is enorm genieten! Halverwege de middag komen we bij het dorpje aan, waar we wat boodschapjes doen en waar we ons 'waste-water' weg laten lopen. Voor we weer verder gaan, even tijd voor een 'bammetje braadworst'. Vlak voor het eindpunt bij de gletsjer zien we een wandelroute naar een idyllisch klein meertje die we wel effe willen bewandelen. Nou... GEWELDIG! Het was zo leuk!!! Een smal kronkelig ruw pad door het jungle!!! Het was echt prachtig en we hebben er een hoop foto's en video-opnames van gemaakt. Jasper en Matthijs vonden het ook helemaal te wauw, zo leuk met overal nieuwe bochtjes, heuveltjes, rotsen, steentjes, watertjes en noem maar op! Ze renden heerlijk voor ons uit, om vervolgens 5 min stil te staan bij het zoveelste watervalletje of 'bruggetje'. Met kinderen erbij beleef je alles dubbel zo intensief (en ook zo lang). We zijn helemaal overspoeld met een blij en gelukkig gevoel en na een uurtje gaan we weer terug, omdat het wat begint te regenen.
Op het eindpunt (wat veel dichterbij is dan we dachten) is een parkeerplaats waar je helaas niet mag overnachten. We bekijken de boel daar even en besluiten er wel te gaan koken. De jongens donderjagen volop bovenin de cabin, dat blijft erg in trek! Gezellig samen eten met uitzicht op de besneeuwde toppen en het begin van de Franz Joseph Gletsjer. Tegen 8ten gaan we op zoek naar een plek om wild te kamperen, wat we even buiten het dorpje op een braakliggend terrein vinden. Hier helaas geen strakke hemel, maar laaghangende wolken die tegen de bergen aan blijven hangen.

De volgende ochtend gaan we direct naar de parkeerplaats van de gletsjer, waar we eerst effe lekker ontbijten met een eitje. Pas tegen kwart voor 11 zijn we zover om de wandeltocht naar de tong van de gletsjer aan te gaan. Het is een route van 1,5 uur return. Jasper zei eerst dat ie geen zin had om te 'wan-de-len' (bedenk hierbij het toontje waarop hij dat uitspreekt), maar na een kwartier liep ie al te zingen: "ik vind dit heel leuk, zo leuk...(grote glimlach) "maar niet heus". Hij is dus gelukkig weer wat beter gemutst. De tocht over de rivierbedding richting de gletsjer is erg mooi en leuk, vanwege de vele grote stenen, stroompjes, watervallen, en een velerlei soorten mossen (rode, groene, grijze, blauwe, gele), met steeds uitzicht op ons doel van de wandeling: de gletsjer. De temperatuur is hier wel echt Hollands, en door de wind voel je dat het 'ijskou' is van over de gletsjer. Koud, maar wel lekker. Na ongeveer 1,5 uur zijn we bij het eindpunt, wat erg mooi is: die diepe geulen in het ijs, zo dichtbij lijken erg groot en diep, maar als je de stipjes mensen erop ziet lopen (adventures with a guide), zie je dat het nog 10 keer zo groot en zo diep moet zijn! Wauw, toch wel weer heel indrukwekkend. Het ijs in die kloven ziet er echt 'ijskoud' blauw uit. Het ijs onderaan de gletsjer is duizenden jaren oud.
Emile staat regelmatig te lullen met wie dan ook, dan weer Amerikanen, Australiers, en nu weer met een Nederlandse Nieuw Zeelander, die aan de jongens een brok ijs van de gletsjer geeft. Jammer voor hun: geen sneeuw om tegen iemands billen aan te gooien.
Als het echt koud begint te worden, trekken we onze jassen aan en beginnen we aan de terugtocht. Uiteindelijk zijn we in totaal bijna 3 uur later weer terug bij de camper! Fantastisch! De jongens waren aan het eind wel moe, maar ze hebben bijna het hele stuk zelf gelopen en we zijn weer heel trots op hun! We zijn zelf ook wel moe, maar heel erg voldaan!

Na deze tocht eten we weer lekker wat in de camper en na anderhalf uur gaan we weer op pad > verder naar het zuiden richting Haast. Ook weer mooi! Heel grappig zijn hier de eenrichtingsbruggetjes. Altijd weer een verrassing waar je nu weer overheen gaat, maar altijd even mooi. Het is steeds erg rustig op de weg en de mensen gedragen zich beleefd in het verkeer. Ik ben trots op Emile, hoe handig hij met deze joekel van een camper rijdt. Fijn hoor! Ik heb trouwens nog steeds niet gereden, komt nog wel.
Jasper en Matthijs liggen heerlijk achterin de camper, waar we 'ons bed' altijd gespreid hebben (die ruimen we niet steeds elke ochtend weer op, we hebben nog een tafel met bankjes over). In de gordel, maar dan toch lekker lui door elkaar geschud worden, zorgt ervoor dat ze snel zijn gaan liggen en in een diepe slaap vallen.
Wij rijden lekker verder, ondertussen gaat het regenen. Ineens zijn we de bergen uit en wordt het landschap weer vlakker. Dan rijden we ineens evenwijdig aan de zee! Wat is die toch ruig! Tijd om te gaan eten, het is al half 7 's avonds. We zoeken een plekje direct bij de duinen aan het strand & de zee. De zee is slechts op 150 meter afstand. Jammergenoeg regent het nog steeds, maar desondanks wil Jasper even met Emile langs de zee lopen. Matthijs heeft geen zin en wil liever binnen blijven.

Emile en ik willen eigenlijk straks weer gaan rijden, omdat het niet echt super opschiet. Veel kilometers maak je niet met al die passen met schitterende haarspeldbochten. Helemaal niet als je onderweg ook nog af en toe wilt stoppen. Maar goed, het eten koken, het eten zelf en het even nakeufelen, ontdekken dat we lekkage hebben in de camper (grr, kussens zeiknat), opruimen enzo duurt zo lang... Ondertussen is het al donker geworden en we bedenken dat hier nagenoeg geen verlichte wegen zijn en dat het misschien niet zo verstandig zou zijn om nu verder te gaan. Bovendien zijn wij zelf eigenlijk ook wel moe... De jongens liggen pas laat, tegen 10en, in bed en we merken dat we allemaal een kort lontje beginnen te krijgen. Emile en ik duiken er direct na de jongen ook in... moe, maar errug tevreden!

De volgende dag (7 maart) willen we persee Queenstown halen (240 km) en om 10 uur zitten we al op de weg, een gesmeerd bammetje in de hand. Het gaat goed, het schiet op! Om 12 uur eten we langs een schitterend meer een cup a soupje en lopen we buiten wat rond. Er zijn hier een hoop kleine rotvliegjes, die net als muggen steken en dan heerlijk bloedzuigen. Matthijs noemt ze dan ook bloedvliegjes. Die willen we niet in de camper hebben, dus steeds de deur dicht (wat steeds moeilijker gaat, klote deur)! Een uurtje later rijden we weer verder.

Tegen 15.00 uur merken we dat het landschap weer verandert. We zijn de wereld van de goudzoekers binnen gereden. Het wordt kaler, glooiender, het regenwoud is over. Buiten is het nu niet meer groen, maar goudgeel en het lijkt erg droog. We stoppen weer voor een bammetje worst en na een uurtje karren we weer verder. Even later komen we (heel verbaasd, want dat hadden we totaal niet verwacht) lang een schitterende kloof, met een heel spannend en woest riviertje, waar men ook aan het raften is, wauw. We stoppen dus maar weer effe en lopen over een smal bruggetje over die kloof naar een verlaten goudzoekersstadje. Emile, mijn grote stoere man, staat te bibberen op de brug... hoogtevrees, haha. Zo grappig! Jasper, Matthijs en ik hebben nergens last van, maar dat helpt Emile niet, hij kijkt er alleen maar angstiger door. Als we dan ook nog uitgebreid naar durfals kijken die van de rotsen in het kolkende riviertje springen, gaat ie snel van de brug af.

We gaan verder en tegen 6en komen we in Queenstown aan. Zo op het 1ste gezicht een erg leuk stadje! Tegen een berg opgebouwd, met allerlei hoge ruige bergen eromheen, met besneeuwde toppen, en een leuk meer in het midden. Even zoeken naar een camping, want het is hoog tijd om onze plee te legen, het spoel- en drinkwater bij te vullen, een was te draaien, de batterijen en accu's van de (video)camera's op te laden, en... te douchen!!! Dat lijkt ons echt wel heel erg lekker. We hebben dan wel een douche in de camper, maar in werkelijkheid werkt dat natuurlijk voor geen meter! We gaan op een top 10 camping staan (naam ben ik even kwijt), en besluiten om morgen een dagje niet te gaan rijden. Geeft wel rust.
's Avonds, na het inpluggen van van alles, het eten en de was gaan de mannen samen douchen, terwijl ik afwas doe en de boel opruim. Het huishouden in Camper Goeting gaat erg goed en m'n moeder en Sandra mogen trots op me zijn (haha)! Dat moet trouwens ook wel, want als je gaat rijden, moet werkelijk alles opgeborgen zijn.
Als de jongens slapen ga ik ook nog effe lekker uitgebreid douchen (heeeeeerlijk!!!). Wat later gaat Emile het internet op en lees ik wat in het Nieuw Zeeland-boek. Lekker even rust in de tent!

En nu ben ik alweer bij vandaag! Vanmorgen regende het en we willen even lekker gaan zwemmen. Helaas is toevallig net vandaag het zwembad alleen geopend voor de school. Dan maar weer lekker relaxed doen vandaag. We ontbijten rustig en gaan daarna naar de woonkamer van de camping, waar deze computer staat. Ik ga lekker op internet (1ste helft van dit berichtje)

Grrr:
Balen, ik had hier al heel veel geschreven, maar er ging iets mis met opslaan en nu zijn mijn tikken bijna op!!! Wordt vervolgd dus!

Morgen gaan we een flight-cruise-flight-tour maken naar de Milford Sound! Dat wordt het achtste wereldwonder genoemd, dus we zijn heel erg benieuwd!

Ik ben nog bezig! > 16/3: toch niet meer gelukt. Vervolg over school enzo komt nog!